Δεν είχε καθρέφτες εκεί
Για να θυμάμαι το πρόσωπό μου έπρεπε να το ψηλαφίζω
Με τα νύχια

Μου πήραν τον κόκκινο σκούφο μου
Άφησαν το κεφάλι μου απροστάτευτο απέναντι στους λύκους
Για να με τιμωρήσουν που κυνηγούσα τις φλέβες μου
Μου τα πήραν όλα

Ζήτησα πίσω τα μολύβια μου
Μα αρνήθηκαν να μου τα δώσουν
Θα μπορούσα, λέει, να τα καρφώσω στην καρδιά μου
Ήταν αλήθεια

Πάντα αυτό έκανα με τα μολύβια

Την εικοστή όγδοη μέρα
Δεν τα χρειαζόμουν πια
Δεν είχα τίποτα να γράψω
Ούτε ένα όνομα

Δεν είχα ούτε χέρια για να γράφω
Τα είχαν σβήσει κι αυτά
Τα είχαν σβήσει όλα
Με τις γόμες στο πίσω μέρος των μολυβιών.