|
Στίχοι: Γιάννης Τσίγκρας
Μουσική: Αμελοποίητα
Kι όπως αρχίσαμε να γράφουμε Ποίηση
Έτσι, σκέπτομαι, και θα σταματήσουμε.
Θα'ναι΄ένα απόγευμα βροχερό: Το κουκούλι
Που θα γεννήσει τον άλλο Μπωντλαίρ.
Ν'ασχοληθούμε, λέτε, με το εμπόριο;
Όμως τα λεπταίσθητα παιδιά
Θα συνεχίσουν να προσεύχονται
Σαν τα mantodea
-Τα αλογάκια, που λέμε, της Παναγίτσας-.
Ένα μικρό τραγούδι θα αναδεύεται
Απ'τα μαλλιά των γυναικών.
Το ρεπερτόριο των κλόουν
Θα περιλαμβάνει πλέον και ρώσικη ρουλέτα.
Ο νεκρός θ'ανασταίνεται τελικά, θα μιλάει
Για τ’ άλογο που αγκαλιάζει
Ο δακρυσμένος Φρίντριχ Βίλχελμ Νίτσε,
Μια που ισχύει
Ο νόμος της Αιώνιας Επιστροφής
Και ο οξυγράφος κάλαμος
Θα ξαναφυτρώσει στα δάχτυλά μας.
Επειδή η Ποίηση δεν είναι αισθητική ευωχία-
Είναι χρέος μας παντοτινό.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 312 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|