Με το βαθύ σου γέλιο θ’ απλωθείς
Τα αίματα θ’ ανάψουν στο σεντόνι

Μια μια του δωματίου τις ψυχές

Θα πιάσει θάνατος
Σε λίγο η σιωπή
Θ’ ανήκει πιο αθόρυβα στο σπίτι

Αύριο ένα χέρι θα σκορπίσει
Το δρόμο στα πουλιά.