Προς τι να το τονίζω;
Όλοι οι ουρανοί ανερμήνευτοι είναι
Παίζουνε σκάκι με βροχές κι αστέρια
Kι απ'τα μανίκια βγάζουν καλοκαίρια φωτεινά,
Βγάζουν πυγολαμπίδες και σιωπές γρανίτη.
Κύριε
Δώσε μας την απλότητα ενός θλιμμένου απογεύματος
Μια νότα τρυφερή πέρασε μες τα δάχτυλά μας,
Να τραγουδήσουμε ό,τι δεν κατανοήσαμε
Να γίνουμε πάλι παιδιά ή άγγελοι.