Μ’ άφησε η διχασμένη εκείνη τρίαινα
να της ξυρίσω το κεφάλι
να κολυμπήσω στο βυθό της
πίνω μάτια με μαλλιά χωρίς φρύδια
καταπίνω γλώσσες
δώρα φέρω άσφαιρη
Τρίαινα με τις κόρες σου
έχεις ένα παιδί ακόμα.