Τυχαίος άντρας, πολεμιστής
εν τω μέσω μάχης
ρίπτει ασπίδα καταμεσής.
Ήχος ασπίδας καμπανιστής,
χαραυγή-ήχος παχύς,
ξάφνου ώρα περισυλλογής.
Κυλά αργά, στο φως της μέρας,
το βλέμμα του στέκει στωικό,
προδοσία ήρθε εις πέρας.
Τι "ήρωας" είχε να γίνει...
απ'της ασπίδας τον "χαλκό"
τον φώναζαν Αισχύνη.