Σα σκοτεινό τραγούδι με κατάπιες
τριάντα Επιταφίους ξέχασα με μιας
κι είδα το φως σα ρόδα να κυλάει
σ’ άγρια και βρεμένη δημοσιά

Με τι γυαλί με χάραζες δυο χρόνια
στάλα δεν έβγαλα αίμα
τόσον καιρό
μ’ έριχνες μία στη φωτιά και μια στα χιόνια.