Για πάντα μένει το φιλί που δίνεις πριν το χωρισμό

Κι αν ένα γέλιο είναι που μένει για κάποιο δάκρυ περιμένει

Την πιο βαθιά σου σιωπή ακολουθεί σκληρή κραυγή

Και πίσσα μοιάζει το σκοτάδι μονάχα πριν απ’ την αυγή

Μα δε θα το μάθεις ποτέ, δε θα το μάθεις…

Αν ένα πέταγμα αξίζει σαν πέφτεις θε να το γευτείς

Λουλούδι δίπλα σου φυτρώνει μα το ζητάς σα μαραζώνει

Το θησαυρό θα νοσταλγήσεις όταν στον πάτο θα βρεθείς

Κι ο κόσμος μοιάζει να `χει αξία, όταν τον κόσμο αρνηθείς

Μα δε θα το μάθεις ποτέ, δε θα το μάθεις…