Δες πως αλλάζουν οι καιροί
μια παράσταση η ζωή
και στο τέλος μοναχοί
θεατρίνοι και τρελοί.

Ούτε ο Θεός ο ίδιος δε σ’ ακούει πια
σεβντάς βαρύς του κόσμου η απανθρωπιά.
Πάντοτε η ζωή δραπέτης απ’ την ερημιά
μεσοπέλαγα αν είσαι ή σε απανεμιά.

Δες τα κελιά είναι κλειστά
σ’ έκαναν να πεις πολλά
μέτρησαν τη φυλακή
μα η φωτιά θα γεννηθεί

Ούτε ο Θεός ο ίδιος δε σ’ ακούει πια
σεβντάς βαρύς του κόσμου η απανθρωπιά.
Πάντοτε η ζωή δραπέτης απ’ την ερημιά
μεσοπέλαγα αν είσαι ή σε απανεμιά.