Ακούστε, ακούστε λοιπόν,
δεν ακούτε;
Το αίμα της Ηλέκτρας κλαίει.
Το αίμα της Σταθοπούλου κλαίει.
Κόκκινο πουλί στη σκόνη του δρόμου.
Το αίμα κλαίει, το αίμα κλαίει,
δεν ακούτε το αίμα τι λέει;

Κοιτάξτε, κοιτάξτε λοιπόν,
δεν κοιτάτε;
Το αίμα του Λαμπράκη κλαίει.
Το αίμα του Πέτρουλα κλαίει.
Κι έγινε ένα δέντρο με κλαδιά
στη σκόνη του δρόμου.
Το αίμα κλαίει, το αίμα κλαίει,
δεν ακούτε το αίμα τι λέει;

Νιώστε, νιώστε λοιπόν,
δεν νιώθετε;
Το αίμα του Κομνηνού κλαίει.
Το αίμα του Παναγούλη κλαίει.
Κόκκινο πουλί στη σκόνη του δρόμου.
Το αίμα κλαίει, το αίμα κλαίει,
δεν ακούτε το αίμα τι λέει;

Προσέξτε, προσέξτε λοιπόν,
δεν προσέχετε τι δρόμους περνάτε,
τι τάφους πελώριους δρασκελάτε,
τι κόκκινα γαρούφαλλα πατάτε;
Το αίμα κλαίει, το αίμα κλαίει.