Δυο φίλοι καρδιακοί, τα λέγανε συχνά,
για τις αγάπες τους πονούσανε και οι δυο,
γιατί δεν αξιώθηκαν ποτέ τους μια φορά
να νιώσουν και να πούνε « σ’ αγαπώ ».

Ολόκληρη ζωή χωρίς προορισμό,
χωρίς μια αγκαλιά να τους ζεστάνει.
Καράβια, σαπιοκάραβα κι οι δυο
που χρόνια ψάχνανε να βρουν λιμάνι.

Δυο φίλοι καρδιακοί, τα πίνανε συχνά
για τις αγάπες τους μιλούσαν με καημό,
γλυκό κρασί μες στην πικρή τους μοναξιά,
στερνή παρηγοριά τους το πιοτό.