Κλείνει η πόρτα και το φως
αλλάζει χρώμα ο ουρανός
μια ανάσα γίνεται η ζωή
που δεν τελειώνει.

Και να τη εμπρός μου περπατά
κάτι συμβαίνει με κοιτά
τα μάτια μου συνωμοτούν
κι ο χρόνος λιώνει.

Νύχτα ψυχρή και σκοτεινή
μη φύγεις γίνε φυλακή
θέλω να τον δω τον ήλιο.
Κρύψε με να μη δω το φως
που μου χρωστούσε ο ουρανός
νύχτα ψυχρή το καίω το φύλλο.

Όλα τη φέρνουνε κοντά
όλα χορεύουν στη φωτιά
τ’ άστρα κι γη ζηλεύουνε
που με κοιτάει.

Όσο κι αν θέλω δεν μπορώ
με κάποιον τρόπο να χαθώ
να σπάσω τούτο το σκοινί
που με τραβάει.

Νύχτα ψυχρή και σκοτεινή
μη φύγεις γίνε φυλακή
θέλω να τον δω τον ήλιο.
Κρύψε με να μη δω το φως
που μου χρωστούσε ο ουρανός
νύχτα ψυχρή το καίω το φύλλο.