Πήρα για ασπίδα τη φωτιά
που καίει την καρδιά σου
και μ’ άναψε μια πυρκαγιά
μεγάλη ο έρωτας σου.

Εσύ τα φταις, εσύ τα φταις
που μ’ άφησες και πήρα
απ’ τη δική σου τη φωτιά
αφού δεν είχα πείρα.

Έτσι που με κατάντησες
κι αιτία κι αφορμή μου,
σβήσε μου τώρα τη φωτιά
που καίει το κορμί μου.

Εσύ τα φταις, εσύ τα φταις
που μ’ άφησες και πήρα
απ’ τη δική σου τη φωτιά
αφού δεν είχα πείρα.