Συννεφιασμένος όλος ο νους
μαύρη η καρδιά μου απ' τους καημούς
με δέρνει ο πόνος μα σιωπώ
τα βάσανα μου σε ποιον να πω.

Όλοι με βλέπουν μα δε μιλούν
εγώ πονάω κι αυτοί γελούν
κι αν υποφέρω κι αν ξενυχτώ
τα βάσανα μου σε ποιον να πω.

Κι αυτή π' ελπίδα είχα κρυφή
με βλέπει τώρα κι αδιαφορεί
στο κλάμα πέφτω για να ξεσπώ
τα βάσανα μου σε ποιον να πω.