Τα μάτια σου, μικρούλα μου,
με τυραννούν, με λιώνουν,
σαν τ' αντικρίζω, δε γελούν,
μονάχα χαμηλώνουν.

Πες μου, γιατί δε μ' αγαπούν,
γιατί με βασανίζουν,
τα δυο γλυκά ματάκια σου
για άλλον θα δακρύζουν.

Τουλάχιστον όταν περνώ,
να με γλυκοκοιτούνε
και την καρδιά μου που πονά,
να την παρηγορούνε.