Πέρασε η ζωή σε αυτοτελή επεισόδια
τα σκορπισμένα της όνειρα κάστρο στον ουρανό

Κι όσα εσύ θα ξεχνάς κι όσα εσύ προσπερνάς,
θα θυμάμαι
Κι όσο εσύ θα ξεχνάς, όσο εσύ προσπερνάς,
θα θυμάμαι, θα θυμάμαι

Τώρα σου πέφτουν βαριά
όλα όσα κάποτε αγάπησες
πίσω σου ανώνυμα θύματα
δέντρα χωρίς σκιά

Το απορημένο παιδί
μέσα σου που λησμόνησες
χτίζει σπιτάκια στην άμμο
κάστρο στον ουρανό