Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131547 Τραγούδια, 269638 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Και πάλι εδώ
 
Και πάλι εδώ...
Μια γωνίτσα, ένα στυλό, ένα χαρτί κι ένα τσιγάρο στο χέρι...

Είναι βράδυ, έξω έχει αέρα.
Βρίσκομαι σε ένα νησί.
Το σπίτι που νοικιάζουμε με την παρέα μου έχει απίστευτη θέα.
Εκείνοι είναι έξω.
Εγώ βρήκα μια δικαιολογία και ήρθα σπίτι μόνη μου.

Και πάλι εδώ...
Ξεκλέβω στιγμές απομόνωσης για εκείνο το κομμάτι του εαυτού μου που σπάνια αφήνω ελεύθερο...
Πρέπει να το βγάζω που και που γιατί αν αγριέψει θα με καταστρέψει...

Ένα κεράκι τρεμοπαίζει στο τραπεζάκι μπροστά μου.
Τα πράγματα χύμα από την μετακόμιση.
Όλη η φάση των διακοπών απλώνεται ακόμα και στους χώρους.
Εγώ στην άκρη του καναπέ δίπλα στο παράθυρο.

Και πάλι εδώ...
Να χάνομαι στις σκέψεις μου, αυτές τις σκέψεις που δεν πρέπει να μάθει κανείς πως τις έχω...

Τα φώτα διασκορπισμένα στο βουνό.
Τα σπίτια καθαρά με νησιώτικα χρώματα.
Ο αέρας φέρνει όμορφες μυρωδιές.
Εγώ χαζεύω τις λεπτομέρειες του τόπου.

Και πάλι εδώ...
Να σκέφτομαι, να ξεχνιέμαι με τις ώρες, να αφήνω κάθε πτυχή του εαυτού μου ελεύθερη...

Και πάλι εδώ...
Να γράφω για όσα θυμάμαι, σκέφτομαι, φοβάμαι...

Και πάλι εδώ...
Μόνη μου, βρίσκοντας συντροφιά στο τσιγάρο, στην μουσική του κινητού με οικίες, και μη, φωνές...

Τα σκηνικά, ο τόπος, οι άνθρωποι και γενικώς τα πράγματα αλλάζουν.

Μα χρόνια τώρα είμαι εδώ...
Φοβάμαι πως είναι μια κατάσταση μόνιμη.

Φοβάμαι πως...
Σκέφτομαι μήπως...
Προσπαθώ να...

Χα..
Όπως τα έλεγα!

Και πάλι εδώ...

J-M...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

And it was written up in the book of life...
 
st@lits@
18-07-2009 @ 06:12
::up.::
ουρανος
18-07-2009 @ 06:23
ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ ΚΑΝΕΛΛΙΑ ΠΟΛΛΗ ΟΜΟΡΦΟ ::rol.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
18-07-2009 @ 07:53
::yes.:: ::yes.::
Γιάννης Ποταμιάνος
18-07-2009 @ 08:05
Και πάλι εδώ...
Ξεκλέβω στιγμές απομόνωσης για εκείνο το κομμάτι του εαυτού μου που σπάνια αφήνω ελεύθερο...
Πρέπει να το βγάζω που και που γιατί αν αγριέψει θα με καταστρέψει...

Πολύ τρυφερό!!
::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο