| |
[color=fuchsia][B] Η ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΙΔΑ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ[/B][/color]
[color=purple][B]Χειμώνας σκέπασε βαρύς το κήπο της μικρής Μαρλίν. Τα πολύχρωμα ευωδιαστά λουλούδια που πρόσφεραν εικόνες γλυκύτητας και μεταφοράς σε έναν φανταστικό επίγειο παράδεισο, σκεπάστηκαν από κάτασπρο χιόνι που τα πάγωσαν, τα κρυστάλλωσαν και εκείνα μαράθηκαν. Η αγαπημένη της τριανταφυλλιά, τσακίστηκε από το φύσημα του ανελέειτου βοριά. Προς έκπληξή της όμως αντίκρυσε ένα κόκκκινο θαμπό τριαντάφυλλο, εξουθενημένο από την κακοκαιρία, να προσπαθεί να επιβιώσει από το άδικο χτύπημα της μοίρας. Σαν είχε μέσα του ψυχή, τίναζε από τα ανεμοδαρμένα πέταλά του τις νιφάδες του χιονιού. Ήθελε να δραπετεύσει από το κρύο και αγωνιζόταν αρνούμενο να παραδοθεί στο παγετό.
Η Μαρλίν το κοίταζε από το παραθύρι της να υποφέρει. Άνοιξε τη ξύλινη βαριά πόρτα και από τη βιασύνη της δεν έντυσε τα πόδια της και περπάτησε ξυπόλιτη στο κήπο. Άπλωσε το χέρι της να κόψει το τριανταφυλλάκι για να το πάρει στο ζεστό δωμάτιό της και να το ξαποστάσει σε ένα βάζο με καθαρό νερό. Το λουλούδι άθελά του της τρύπισε το δάκτυλο του χεριού της με τα αγκαθάκια που είχε πάνω στο κλωνάρι του και κηλίδες αίματος έβαψαν το χιόνι πορφυρό. Το φθαρμένο χρώμα του τριαντάφυλλου έγινε πάλι λαμπερό και απέκτησε ζωή. Το αίμα είναι ζωή! Πόσο μάλλον ο συνδιασμός αγάπης και θυσίας που είναι ζωηφόρος! Το αίμα λειτούργησε ως μια δροσοσταλίδα, μια απλή σταγόνα δροσιάς που πότισε τη καρδιά του ταλαιπωρημένου άνθους και άρχισε η καρδιά του και πάλι να κτυπά...[/color][/B][color=fuchsia][B]
Ο κόσμος μέσα από τα καστανά μου μάτια.
Ελευθερία 24 ετών[/B][/color]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
