anagou
26-08-2009 @ 00:58 | ΑΧ............ΜΕ ΕΚΑΝΕΣ ΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΟΥ ΦΤΕΡΑ!!!!!!!!!!! | |
Rannia . k
26-08-2009 @ 01:37 | Πάρα πολύ ωραίο Δήμητρα!!!
Την καλημέρα μου!!!
::hug.:: ::yes.:: ::hug.:: | |
Ελένη Σ.
26-08-2009 @ 01:57 | Έτσι είναι ξανθουλίνο μου, όσο ψηλά είναι τα πετάγματα, τόσο μεγαλύτερο είναι το κενό που δημιουργούν οι προσγειώσεις!
Όσο για το γαλήνεμα…θαρρώ πως στιγμιαίο είναι κι’ αυτό…γιατί μου φαίνεται πως εν τέλει είναι λιγοστές κι’ οι πιο μεγάλες αντοχές, ψυχή για να ‘μερέψει!
| |
akolouthos
26-08-2009 @ 02:01 | Ένα καλοκαίρι θυμάμαι, φόρτωσα όλα μου τα όνειρα
πάνω στην καρδιά σου και σου είπα ξεκινάμε...
Χωρίς πολλές πολλές σκέψεις και χωρίς ιδιαίτερα εφόδια.
Μα τι τα θες;
Πάντα οι μεγάλες αποφάσεις παίρνονται σε δευτερόλεπτα.
Λες και σου αφήνει και περιθώρια εκλογής η καρδιά...
Το δικό της δεν γίνεται στους αιώνες των αιώνων;
......................................................Panta Dimitra ,kai tha ginetai | |
barboutsala
26-08-2009 @ 02:25 | δεν τα θέλω. εσύ γιατί μου τα δίνεις; | |
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
26-08-2009 @ 02:47 | ::yes.:: ::yes.:: | |
oneiropola
26-08-2009 @ 05:17 | Εξάλλου δεν κάνουν τα φτερά τους αγγέλους
αλλά οι άγγελοι τα φτερά και εγώ δεν είχα τέτοιες προσδοκίες.
Γαλήνεψα με την παραδοχή μου
και συγχώρεσα ακόμα και τον χειρότερο εχθρό μου,εμένα!
Ενώ είχα εν τω μεταξύ βρει, την ηθική μου...
::up.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
poetryf
26-08-2009 @ 05:55 | Έκπτωτε άγγελε !!!
Τουτέστιν!
Δαιμονική γραφή της ποίησης....
Φιλιάααα!!!! | |
Νεφελοβάτης
26-08-2009 @ 06:37 | Εκπεσώντες κι εξόριστοι, σε έναν πλανήτη φτιαγμένο για να κόβει φτερά, και Όνειρα κι Ελπίδες..
Μα κόντρα στων εξουσιαστών, στων δεσμοφυλάκων μας το θολωμένο βλέμμα,
Υπάρχουν ακόμα κάποιοι, που λαχταράν αυτό που μας στέρησαν, που τις αλυσίδες που μας έμαθαν να βάζουμε στον εαυτό μας δεν ανέχονται,
Που ακόμα ψηλά κοιτάν, το πεπρωμένο που μας στερήθηκε λαχταρώντας,
Που κοιτάν τ’ αστέρια…
| |
anthrakoryxos
26-08-2009 @ 07:23 | Με την κατακλείδα σου Δήμητρα!!
Στη συνειδητότητα του καθενός, νομίζω ότι κρύβεται έστω ένα μέρος της προσωπικής μας γαλήνης.
Δύσκολο που είναι να παραδέχεσαι..
Το κόστος, περιμένει στη γωνία βέβαια..
| |
elpidakwstopoulou
26-08-2009 @ 08:11 | Γαλήνεψα με την παραδοχή μου
και συγχώρεσα ακόμα και τον χειρότερο εχθρό μου,εμένα!
Ενώ είχα εν τω μεταξύ βρει, την ηθική μου...
συμβιβάζεσαι η αποδεχεσαι στο τέλος πως το μόνο που καταφέρνεις σώζεις εσένα....κρύβει μέσα του παρ ολη την πίκρα ..την παραδοχή μιας κρυμμένης δύναμης ψυχής......................υπέροχο.............. | |
guesswho
30-08-2009 @ 04:18 | Τί τα θες διδυμάκι μου;
Υπέροχο.... | |
 |
