Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131544 Τραγούδια, 269630 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Eλα απόψε, να χαρείς
 Καλημέρα παρεούλα....
 
ΕΛΑ ΑΠΟΨΕ ΝΑ ΧΑΡΕΙΣ


Μέθυσα κι αυτό το βράδυ, απ’ την απουσία σου
άλλο πια δεν αντέχω, να πνίγομαι στα λάθη σου!
Στο είχα πει τότε μωρό μου, πρόσεχες τι κάνεις
τη γλυκιά αγάπη μας, με λάθη μην την πικράνεις!
(Ρ)
Έλα απόψε να χαρείς, μην αργείς καρδιά μου
να ζήσω πάλι λαχταρώ, να είσαι εδώ κοντά μου!
Μόνο με τα χάδια σου, τη ψυχή μου ανασταίνω
για σένα πίσω γυρνώ, αλλιώς αργοπεθαίνω!

Τα λουλούδια δεν μαραίνονται, έλεγες, γελούσες
μέσα στην ευτυχία σου, μ’ αγγέλους περπατούσες!
Τα πάθη μας, φυλάκισαν του έρωτα το δάκρυ
και οι ψυχές ξέχασαν, πως δεν το είχαν ανάγκη!
(Ρ)
Έλα απόψε να χαρείς, μην αργείς καρδιά μου
να ζήσω πάλι λαχταρώ, να είσαι εδώ κοντά μου!
Μόνο με τα χάδια σου, τη ψυχή μου ανασταίνω
για σένα πίσω γυρνώ, αλλιώς αργοπεθαίνω!


ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΙΜΙΝΗ


==================================================================-=========
Μπήκα για να γράψω κάτι...Μόλις πληροφορήθηκα για ένα ατυχές γεγονός.....Ενα παιδί μόλις 16 ετών βρήκε τον θάνατο με μια μηχανή...Ήταν ένα παιδί που πρωτογνώρισα σε έναν παιδικό σταθμό σε ηλικία 5 ετών!!!!!!Εγώ ήμουν η νηπιαγωγός του, η δασκάλα του...και αυτός το πιο ζωηρό παιδί στην τάξη....Συνεχώς πείραζε τα άλλα τα παιδιά, ήταν επιθετικό και πάντα δημιουργούσε προβληματα.ΟΙ υπόλοιποι γονείς ζητούσαν να διωχτεί απ την τάξη για την ασφάλεια των υπολοίπων παιδιών.Θεωρούσα πολύ σκληρό κάτι τέτοιο για ένα παιδί....κάλεσα την μητέρα και της είπα πως γινεται να συνεργαστούμε...να δούμε γιατί φέρεται έτσι, τι θέλει να πει.Προς έκπληξη μου μου ειπε πως δεν είχε καμία διάθεση να κάνει κάτι, πως συνεχως τον έδερνε για να συνετιστεί και πως εγώ που είχα τα πτυχία, να έβρισκα την λυση...Απογοητεύτηκα....προσπαθούσα να τον χαιδέψω, να τον αγκαλιάσω...να του δείξω τρυφερότητα...απομακρυνόταν σαν αγρίμι....εξακολουθούσε να πειράζει τα άλλα παιδιά και ποτέ δεν ζήταγε συγνώμη, παρά τις παρατηρήσεις μου.Τελικά αυτό το παιδί συνέχισε το σχολείο...ώσπου περνόντας τα χρόνια....παντού ήταν ο ανεπιθύμητος....και τελικά τον έδιωξαν και απ το Γυμνάσιο.....ως άτομο με προβληματα, απροσάρμοστο.Και κει οι καθηγητές της περιοχής ζητούσαν τη συνεργασία με τους γονείς...μα η ίδια απάντηση πάντα....ΕΣΕΙΣ ΕΧΕΤΕ ΤΑ ΠΤΥΧΙΑ, ΒΡΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΗ ΛΥΣΗ!!!!Σήμερα έμαθα για τον θάνατο του....νιώθω θλιψη γιατί εγώ τον αγάπησα ως παιδί και πάντα αναρωτιόμουν τι μπορούσα να κάνω γι αυτό.....Ας γίνει αυτό το γεγονός μια τροφή για να αναρωτηθούμε όλοι για τον ρόλλο μας...και φυσικά τη συμπεριφορα μας.....απέναντι στα παιδιά μας, στους γύρω μας....για τις ευθύνες μας!
Αφιερωμένο το παραπάνω, για τον Νίκο Ζαφείρογλου....το αγρίμι της τάξης...που πάντα όμως στα μάτια του έκρυβε έναν φόβο και μια δυσπιστία για όποιον τον πλησίαζε.....Να σαι καλά εκεί ψηλά Νίκο....σίγουρα εκεί κανένας δεν θα σε διώξει....


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 26
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

ΤΊΠΟΤΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΥΧΑΙΑ...Μ' ΑΚΟΥΣ...;
 
akolouthos
31-08-2009 @ 01:09
Έλα απόψε, μην αργείς, να χαρείς καρδιά μου
λέω να σβήσω τα παλιά, να’ ρθεις ξανά κοντά μου!
Μόνο με το χάδι σου, μπορώ σώμα και ψυχή να ανασταίνω
για σένα θα βρω τη δύναμη, να αντέχω, να ανασαίνω!

..................................wwwwwwwwwwww!!!!!!!!!!! χμμμμμμμ
oneiropola
31-08-2009 @ 01:38
Έλα απόψε, μην αργείς, να χαρείς καρδιά μου
λέω να σβήσω τα παλιά, να’ ρθεις ξανά κοντά μου!
Μόνο με το χάδι σου, μπορώ σώμα και ψυχή να ανασταίνω
για σένα θα βρω τη δύναμη, να αντέχω, να ανασαίνω!

καλημέρα.......όμορφο ::up.:: ::up.:: ::up.::
peiraiotissa
31-08-2009 @ 01:42
Στο είχα πει πολλές φορές, αγάπη μου πρόσεχες τι κάνεις
αν σκοτώσεις την αγάπη μας, μαζί της θα πεθάνεις!

Αγάπη και μίσος μαζί.....αχ βρε Γεωργίτσα αγαπησιάρα!!!!!!! ::kiss.::
mytilinia
31-08-2009 @ 01:45
οχι βρε μισος!!!!!!!απλα πως αν χασει την αγαπη μας...θα νιωθει χαμενοςςςςςςςςςςςς ::laugh.:: ::wink.:: ::hug.::
peiraiotissa
31-08-2009 @ 01:50
Ε πως....κρύβει και λίγο μίσος!Δε΄ν΄κακό...επιβάλλεται!!!!!!! ::wink.::
Mικρουλι
31-08-2009 @ 01:57
"Έλα απόψε, μην αργείς, να χαρείς καρδιά μου
λέω να σβήσω τα παλιά, να’ ρθεις ξανά κοντά μου!
Μόνο με το χάδι σου, μπορώ σώμα και ψυχή να ανασταίνω
για σένα θα βρω τη δύναμη, να αντέχω, να ανασαίνω!"

Πανέμορφο!!


::love.:: ::hug.:: ::up.::
mytilinia
31-08-2009 @ 02:26
καλη μου πειραιωτισα κανενα μισος στο ορκιζομαι....απλα οταν ο αλλος σου λεει πεθανα οταν σε εχασα......το κανεις ποιημα!το μισος δεν το θελω στη ζωη μου....και παλεψα πολυ για να μπορω να το λεω πια.....αδιαφορια να πεις οτι χρειαζεται ναι... ::wink.:: ::yes.::
Simos_Vassilis
31-08-2009 @ 02:26
....................Απίθανο................
ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ
31-08-2009 @ 02:53
εξαισιο!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
swordfish
31-08-2009 @ 03:59
::smile.::
Christa E.
31-08-2009 @ 04:08
Τα πάθη σου φυλάκισαν, μέσα στον έρωτα το πικρό δάκρυ
και οι ψυχές μας ξέχασαν, πως δεν το’ χαν ανάγκη!
Πολύ καλό!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Κρίμα για το παιδί!!! Θα είναι πράγματι πιο ευτυχισμένο εκεί ψηλά!!! Σίγουρα!!!
yiannistellidis
31-08-2009 @ 04:18
.....................................DEN EXW NA PW KATI ...........APLA ME SEVASMO THA SYNTAXTHW ME THN APOPSH SOU FILENADA !!!! NA EISAI KALA PANTA!!!! ::theos.::
mytilinia
31-08-2009 @ 04:47
http://www.youtube.com/watch?v=BvCF6GC2MwE. ΝΙΚΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ.....ΕΝΑ ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ Ο,ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ::blush.:: ::love.:: ::love.::
sofiagera
31-08-2009 @ 05:08
Mία από τις λύσεις είναι ψυχολόγοι σ' ολα τα σχολεία,
Πάντως τα προβλήματα δε λύνονται μόνο με τα πτυχία, απαραίτητη είναι η α γ ά π η.......... ::love.:: ::love.:: ::love.::
niotis@yahoo.gr
31-08-2009 @ 05:11
για σου Γεωργια με συγκηνησε ο ατιχος Νικος και πηστευω οτι απο εμας τους γωνεις ξεκηνουν τα περησοτερα καλο του ταξιδι
mytilinia
31-08-2009 @ 05:13
παιδιά συγνωμη αν σας χάλασα το κεφι...απλά είναι μια στιγμή που λύγισα.....το θεωρώ άδικο.... ::sad.:: ::sad.::
smaragdenia
31-08-2009 @ 05:46
Υπεροχο γεωργια..... Απορω με τετοιους γονεις πραγματικα.
,Ειμαι μανα και για τα παιδια μου δινω και την ζωη μου.
Πολλες φορες οταν πονανε ,ποναω, οταν κλαινε κλαιω.....

Πραγματικα ,αν δεν μπορουν να μεγαλωσουν ενα παιδι,
γιατι το φερνουν στον κοσμο;
Για να κανουν εναν ανθρωπο δυστυχισμενο;

::no.:: ::no.:: ::no.::
akolouthos
31-08-2009 @ 05:52
http://www.youtube.com/watch?v=KW7MyBP82Ak



Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
31-08-2009 @ 06:08
::yes.:: ::yes.::
artista_k
31-08-2009 @ 07:54
Να είσαι καλά Γεωργία και ο μικρός όπου κι αν είναι... ::love.::
Nikos Krideras
31-08-2009 @ 08:49
Γιωργίτσα ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
La Petite
31-08-2009 @ 10:45
ώσπου περνώντας τα χρόνια....παντού ήταν ο ανεπιθύμητος....και τελικά τον έδιωξαν και απ' το Γυμνάσιο.....ως άτομο με προβληματα, απροσάρμοστο..... Κάτι μου θυμίζει.... Γεωργία αν σε παρηγορεί λίγο εγώ απέκτησα πολλά πτυχία στη ζωή μου (σχεδόν στρώνω ταπετσαρία) αλλά ποτέ σχεδόν δεν μου έλυσαν κανένα πρόβλημα στη ζωή μου.... Σκέφτομαι αυτό που λέει ο Μικρός Πρίγκιπας τώρα: "Μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά... την ουσία δεν την βλέπουν τα μάτια", ούτε την κάνουν τα πτυχία να προσθέσω.... Η έννοια σου και η αγάπη σου γι' αυτό το παιδί, θα είναι βάλσαμο για την ψυχή του εκεί πάνω... ακόμα κι αν δεν μπόρεσες να το βοηθήσεις πιο πρακτικά.... όταν η ίδια του η οικογένεια δεν μπόρεσε να το κάνει.... (Άντε μην αρχίσω τώρα για κάτι οικογένειες.... που έλεγε κι ένα φιλαράκι φρικιό στα νειάτα μου στο Ναυαρίνο....) ::hug.:: ::sad.::
katiabid...
31-08-2009 @ 12:01
υπέροχη όπως πάντα ::yes.:: ::theos.::
Helene52
31-08-2009 @ 12:47
Η δημιουργία σου ..... υπέροχη ..... όσο για τον μικρό .... τώρα εκεί στους ουρανούς .... μάλλον θα βρει τη στοργή που του στέρησαν οι γονείς ....
Την καλησπέρα μου ::hug.::
Kostas Houston
31-08-2009 @ 13:53
Το ποιήμα σου υπέροχο.

Το σημείωμα από κάτω μου ράγισε την καρδιά. Είναι απίστευτο αλλά έχασα και εγώ έναν συμμαθητή από μηχανάκι όταν είμασταν στα δεκαέξι και αυτός άτακτος (δεν θα τον πω αγρίμι) Ένα βράδυ πήρε τα κλειδιά του μαγαζιού του πατέρα του που είχε μηχανές και σκοτώθηκε στην Καλλιθέα... δίπλα στο ποτάμι.

Απορώ πλέον σαν πατέρας που είμαι, πως κάποιοι γονείς δεν μπορούν να ακολουθήσουν ένα τόσο μα τόσο βασικό ένστικτο που λέγετε πατρική ή μητρική αγάπη. Και περιμένουνε τα ΠΑΝΤΑ από τους καθηγητές λόγω πτυχίων. Και δυστυχώς καθώς τα παιδιά τους μεγαλώνουν πλέον έρχονται αντιμέτωπα με διάφορους κατόχους πτυχίων όπως δικαστών, γιατρών, ψυχιάτρων δικηγόρων ή και με μη κατόχους πτυχίων όπως εμπόρους ναρκωτικών, νταβατζήδων, δεσμοφυλάκων και σοφρωνιστικών υπαλλήλων... ::cry.::
mytilinia
08-09-2009 @ 04:14
μια μικρή διορθωση στο μετρο ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο