Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131977 Τραγούδια, 269742 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Οι βέρες
 
Γυρνούν οι ώρες σαν σκιές στους διαδρόμους
ʼγριες νύχτες που τους κλέψανε τις μέρες
Μαζί τους παίζω πάλι κλέφτες κι αστυνόμους
Μόνη αγοράζω της αγάπης σου τις βέρες...

Στ' αριστερό και στο δεξί χέρι φοράω
Βέρες που δένουν τις ζωές δύο ανθρώπων
Κι έτσι..διπλή..στο πλήθος μέσα προχωράω
Αλλάζω ρότα στις βουλές άγραφων νόμων...

Μα κάθε νύχτα..το φαρμάκι με προδίδει
Τα δυο μου χέρια αγκαλιάζω σα ζευγάρι
Κι από το δάκρυ που το χώμα πάλι σμίγει
Ζητώ το θάνατο..σαν τελευταία χάρη...

24/4/2005


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ώσπου να 'ρθεί τούτος ο κόσμος στα καλά του.. άσε με να σε αγαπώ μέχρι θανάτου
 
χρήστος
24-04-2005
πολύ ευρηματικό και όμορφο, να σαι καλά
mxaros
24-04-2005
Θλιμμένο και όμορφο, σαν το σημερινό σούρουπο...
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
24-04-2005
ωραίες χάρες ζητάς......καλησπέρα.
stigmi
24-04-2005
αχ αυτες οι βερες..καλησπερα!
fevroni
24-04-2005
ʼμα δε ζητούσες το θάνατο θα συμφωνούσα. Φιλί.
annaΤi
25-04-2005
Η τελευταία σου στροφή, Μαρία των μπλέ.... (διόρθωσε κ' το "στο χώμα...")

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο