| |
Η αγάπη σπάει σαν γυαλί και με τρομάζει
Οι ώρες έρχονται, με βρίζουν και περνούν
Η ζωή μου χρώματα αλλάζει
Σαν άνθρωποι που μόνοι τους μιλούν...
Οι σκέψεις μπερδεμένες έχουν μέινει
Οι πόρτες της καρδιάς μου είναι κλειστές
Μαζεύω ότι μου έχει απομείνει
Μην κάνεις πως δεν πρέπει ή δεν θες...
Μαζεύω της ζωής μου τα κομμάτια
Και ψάχνω όσα έχασα να βρω
Με βλέπω μέσα απ'τα δικά σου μάτια
ʼλλη αγάπη τέτοια που να βρω...
Μαζεύω της ζωής μου τα κομμάτια
Σκοτώνω της ζωής μου τους εχθρούς
Πρίγκηπες δεν υπάρχουν ούτε παλάτια
Αυτά ανήκουν μόνο στους τρελούς...
ʼνθρωποι έρχονται, βαριούνται φεύγουν
Μικρά μπαλκόνια, δειλινά στενά
Απ'τη ζωή τους όλο ξεφεύγουν
Και μετά στο πουθενά...
Κι εγώ ψάχνω να βρω την αιτία
Που ακόμα πονάω κι ας μην σ'αγαπώ
Που για σένα στίχους γράφω με μανία
Και θέλω την αλήθεια να βρω...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
