Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131547 Τραγούδια, 269635 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 O Στόλος της Ελευθερίας
 Γκρεμίστε τα σχολιά κτίστε στρατόπεδα χάθηκε η αλήθεια ....
 
O Στόλος της Ελευθερίας

Η νύχτα έσπειρε σιωπή
το αίμα πάγωσε
σκότωσε την ελπίδα
ο φόβος κλείδωσε στην αγκαλιά της.
Η ζωή χάθηκε
η λογική χάθηκε στο κουτάκι του μυαλού
στο περιθώριο του κενού η ελπίδα.
Πέτρινα λουλούδια ανθιζουν
μαρμάρινες πύλες υψώνονται στην είσοδο του ουρανού
άγγελοι του θανάτου μοιράζουν φωτιά
η ζωή γίνεται ανάμνηση,σκαλοπάτι για το θάνατο
λευκά τα παγωμένα κορμιά
αναδιπλώνουν τις εικόνες.
Στιγμές αγωνίας κορυφώνονται
τα μάτια γεμίζουν απόγνωση
στο χάραγμα τη μέρας
ηχούν οι φωνές των αμάχων
το πρώτο φως της μέρας
συναντά τη βία που κυριαρχεί
το κτήνος διψά για αίμα
στο όνομα της νομιμότητας κόβονται τα χαμόγελα
η μυρωδιά της αλμύρας ανακατεύεται με τη μυρωδιά του θανάτου
το φρέσκο αίμα ξεδιψά την πείνα των πλασμάτων
η θάλασσα γεμίζει από το χέρι της βοήθειας
δίπλα στα ψυχρά κορμιά
κρέμεται η αδιαλλαξία της αλήθεας,
το στόμα της αδηφάγας ματαιοδοξίας.
Βάζει τα δυνατά της η ζωή για να ουρλιάξει
η μυρωδιά του θανάτου τους φέρνει κοντά
άψυχο το σώμα της ειρήνης
κηδεύεται.
Δεν υπάρχει χρόνος....
Το ξύλινο παλτό κτίζεταιι στη μεγάλη θύελα
στολίζεται με τις μαβί ανεμώνες στο πλάι
αφήνει στο κενό κάθε προσδοκία
άδειο το στρατόπεδο, ποτήρια με κόκκινο κρασί το αίμα των αμάχων
ο ήχος από τη σειρήνα του πολέμου
ακουμπάει τις χαμένες σκέψεις
το σώμα κάμπτεταιι χαράζει τα συναισθήματα ξυπνάει θύμησες
άδεια κελλιά περιμένουν στη θέση τους
κανείς....μόνο νεκρή εικόνα
η ζωή πέρασε μπροστά, τους προσπέρασε.






 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

VOULA STEKOULEA
 
ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ
31-05-2010 @ 02:33
Φίλοι μου με το κεφάλι ψηλά θα αντιμετωπίσουμε τους Βαρβάρους, τι αναρωτιέστε ακόμα, είναι προ των πυλών.Νάστε καλά!!!
stixoplektis
31-05-2010 @ 02:44
Πολύ καλό με ανησηχείες.
Ναταλία...
31-05-2010 @ 03:08
η λογική χάθηκε στο κουτάκι του μυαλού
στο περιθώριο του κενού η ελπίδα.
Πέτρινα λουλούδια ανθιζουν

πολύ σωστά όσα έγραψες Βούλα ::yes.:: ::theos.:: ::up.::
apelsini
31-05-2010 @ 04:09
::theos.:: ::hug.:: ::hug.::
oneiropola
31-05-2010 @ 05:24
::hug.:: ::kiss.:: ::hug.::
Δέσποινα1971
31-05-2010 @ 06:49
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο