Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131547 Τραγούδια, 269630 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το καραφλομπέκατσο Ιι
 βλ. "Το καραφλομπέκατσο"
 
Σαν το γαλάζιο
τ' ουρανού
της θλίψης,
απλώνει η σκέψη
κάποιο απομεσήμερο,
καλοκαιριού
της πλήξης.
Χαμένος στο δάσος
των αναμνήσεων
σε γυρεύω
σαν το μωρό
που καρτερεί
το άγγιγμα της μάνας.
Αποκαμωμένος,
ξαπλώνω
κάτω απ την ιτιά
που κρέμονται
οι τελευταίες σου εικόνες.
Μια καραφλή μπεκάτσα
με φέρνει στο τώρα.
Την κοιτώ αδιάκριτα
και πάω να τη ρωτήσω
γιατί...;
Κι ύστερα σκέφτομαι
πως δεν μιλούν
οι μπεκάτσες.
Κάποτε ξύπνησα
μια λιπόθυμη κυρία
σφύριξε.
Κι εκείνη.
εκεινη,τι σου δωσε;
Σηκώθηκε,
και πήγε να καθαρίσει
το πρόσωπο της
απ τα φτερά της κεφαλής μου.
Και τώρα,και τώρα
που είναι;
Ψάχνει να με βρει,
ίσως να θέλει και την ουρά μου
είπε,και πέταξε μακριά...
Σηκώθηκα κι άρχισα να τρέχω
έξω απ' το δάσος των αναμνήσεων,
μήπως και προλάβω
να φύγω πριν με προλάβεις
και το πυκνώσεις...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν είναι φάση,...είναι απόφαση.
 
ΑΧΩΝΕΥΤΟΣ
10-06-2010 @ 14:08
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=129376
niotis@yahoo.gr
10-06-2010 @ 14:16
Χαμένος στο δάσος
των αναμνήσεων
σε γυρεύω
σαν το μωρό
που καρτερεί
το άγγιγμα της μάνας.

θαυμασιο Παντελη καλο ξημερωμα ::hug.:: ::theos.:: ::theos.::
ΚατεριναΘεωνα
10-06-2010 @ 14:27
ΒΡΕ ΚΑΛΩΣ ΤΟ ΠΑΛΗΚΑΡΙ!!!!Σηκώθηκα κι άρχισα να τρέχω
έξω απ' το δάσος των αναμνήσεων,
μήπως και προλάβω
να φύγω πριν με προλάβεις
και το πυκνώσεις...

ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ ΕΤΣΙ?
ΠΑΝΤΩΣ ΑΝ ΤΟ ΚΑΡΑΦΛΟΜΠΕΚΑΤΣΟ ΗΤΑΝ ΣΗΡΙΑΛ ΕΓΩ ΘΑ ΞΑΝΑΡΧΙΖΑ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ::theos.:: ::hug.::
oneiropola
10-06-2010 @ 15:11
::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
ΛΑΧΕΣΙΣ
10-06-2010 @ 17:29
στο δάσος με τις αναμνήσεις μπορεί να χάσεις τις αισθήσεις...
sofiagera
10-06-2010 @ 21:05
Αποκαμωμένος,
ξαπλώνω
κάτω απ την ιτιά
που κρέμονται
οι τελευταίες σου εικόνες. ::yes.:: ::angel.:: ::yes.::
**Ηώς**
10-06-2010 @ 23:33
::hug.::
...
Ναταλία...
11-06-2010 @ 02:59
Χαμένος στο δάσος
των αναμνήσεων
σε γυρεύω
σαν το μωρό
που καρτερεί
το άγγιγμα της μάνας.

Υπέροχο Παντελή ::yes.:: ::theos.:: ::up.::
peiraiotissa
11-06-2010 @ 03:06
Αποκαμωμένος,
ξαπλώνω
κάτω απ την ιτιά
που κρέμονται
οι τελευταίες σου εικόνες..................

...........ξεκουράσου....δεν θ΄αργήσω!!!!!!!!!!!!!! ::love.:: ::hug.::
martin luther
11-06-2010 @ 05:35
ώρες ώρες φαίνεται όλη η αυτή η ευαισθησία που προσπαθείς επιμελώς ατιμέλητα, με τις φάσεις - αποφάσεις σου να κρύψεις!!!!!!! δεν κρύβεται όμως, δεν ::hug.:: ::blush.::
petrwnas
11-06-2010 @ 12:40
::up.:: ::theos.:: ::up.::
Χρήστος Γιουσμαδόπουλος
11-06-2010 @ 15:04
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο