Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131547 Τραγούδια, 269630 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 φωνες
 
Η στοργη που δε σου εδειξα
Η αγαπη που δεν ενιωσες
Τ’ αγκαλιασμα που παραμενει μουδιασμενο
Το φτερουγισμα στη καρδια οταν χαθηκαμε
Κι ολα τ’ αλλα τα αμοιρα της γης.

Γινονται αυτονομα τερατα
Μενουνε παραξενες σκιες στους τοιχους κολλημενες.

Με καρτερουν να γυρισω απ’ τη δουλεια
Και δε μ’ αφηνουν να κοιμηθω ολο το βραδυ
Με τις φωνες τους.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

manpanou@yahoo.gr
 
γαλάζια πεταλούδα
23-06-2010 @ 02:19
ΥΠΕΡΟΧΟ ! ! !
sofiagera
23-06-2010 @ 02:26
Γινονται αυτονομα τερατα
Μενουνε παραξενες σκιες στους τοιχους κολλημενες. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Μαγικό και υπέροχο!!!!
Δέσποινα1971
23-06-2010 @ 03:18
απλά,
καταπληκτικό.
::up.:: ::up.:: ::up.::
Ναταλία...
23-06-2010 @ 05:04
Γινονται αυτονομα τερατα
Μενουνε παραξενες σκιες στους τοιχους κολλημενες

Ωραίο ::yes.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο