Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131942 Τραγούδια, 269732 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 απο δώ και πέρα, τίποτα δεν θα είναι το ίδιο
 θ' αντέξω... όλοι αντέχουμε! Απλά, απο δώ και πέρα, τίποτα δεν θα είναι το ίδιο...
 
Στίχοι: Δημήτρης Γκούτης

Έκλεισε μια ιστορία θλιβερή, μια ιστορία πονεμένη, από τα χέρια π' αγαπώ.

Ο κόσμος μου δίνει κουράγιο μα εγώ που 'χω γίνει ναυάγιο λιμάνι ποτέ μου δε θα 'βρω
να φτιάξω καινούρια ζωή.
....................................................................................................................................................................


[B]Όταν, άνθρωποι που σ' αγαπάνε πραγματικά, σου λένε κουβέντες πολύ βαρειές, και σου επισημένουν ψεγάδια του χαρακτήρα σου, που θα τα κουβαλάς μιά ζωη και εσύ αυτά τα δέχεσαι σαν ευλογία, -ενώ κανονικά έπρεπε να θυμώσεις και να γυρίσεις την πλάτη-, αυτό σημαίνει οτι αγαπάς αυτόν τον άνθρωπο τόσο πολύ που, όσα χρόνια κι αν μένουν απο δώ και πέρα θα τον αγαπάς όσο, ή λίγο παραπάνω απ' τη ζωή σου...![/B]
Με όλη την ευθύνη όσων προανέφερα:
ΔΕΜΕΡΤΖΗΣ Γεωργίου ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

...........................................................................................................................................................
03/07.2010


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

ΔΕΜΕΡΤΖΗΣ Γεωργίου ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
 
Ναταλία...
03-07-2010 @ 06:02
Στη ζωή κοιτάμε μπροστά όχι πίσω ::yes.::
αντικλείδι
03-07-2010 @ 06:17
αχ Απόστολε , με χαλασες μανα μου ... ::angry.:: ::angry.:: ::angry.::
αλλα να ακους το Ναταλάκι , εχει σοφία ...
poet1971
03-07-2010 @ 16:26
Το ξέρω Ναταλία... Σορυ Πελαγία που σε χάλασα... ::vlax.:: Καταλαβαίνω οτι δεν γίνεται... Πονάει όμως... Το παίρνεις απόφαση όταν έχει ήλιο. Όταν νυχτώνει όμως, ρε συ...;; τι κακό πράμα...!!
Απλά, τίποτα δεν θα είναι το ίδιο, γιατί, όταν σε ένα χωρισμό κλαίνε κι οι δύο (Τι κλαίνε δηλαδη; Ο ένας συναγωνίζεται τον άλλον για το ποιός θα κλάψει περισσότερο ( ::smile.:: ) τότε πρόκειται για μη συνηθισμένη περίπτωση... Μπορεί να φταίμε κι εμείς, οι "καλλιτέχναι" που τα ζυγίζουμε αλλιώς...
poet1971
03-07-2010 @ 16:27
Τελικά, ξέρετε τι κατάλαβα ρε παιδια; Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΕΡΩΤΕΣ...

ΥΠΟΓΡΑΦΩ: ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
poet1971
03-07-2010 @ 16:27
::sad.::
ΚαΤερίνη
08-07-2010 @ 03:12
Πόσο πολύ νοιώθω τα λόγια σου... ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο