| |
Mεμονωμένοι οι παλμοί
χτυπούν στο αποκορύφωμα
του πελώριου δρόμου,
εκεί που ανθίζει
η αγάπη σου,
μέσα στον λαβύρινθο
του αντίστροφου νου μου...
σαν πλευρίσουν τα
φευγαλέα βλέμματα
στο περιθώριο,
που παράξενα ανοίγεται,
μέσα σου θα λιγοστεύω
ολοένα και περισσότερο,
στην ανυπαρξία της
ατέλειωτης προσμονής.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
