| |
Μεσ’ απ’ το φινιστρίνι
κι απ’ το διπλό γυαλί
τα κύματα μετράει
μήπως και κοιμηθεί
Είν’ ξάστερο το βράδυ
η θάλασσα θολή
‘τούτο να το φοβάσαι’
λεν΄ οι θαλασσινοί
Στη χώρα, πλάι στο κύμα
μια κόρη ξαγρυπνά
οι ώμοι της τραντάζονται
απ’ τ’ αναφιλητά
Ποτέ γιατρό δεν είπαν
το χρόνο που περνά
τον πόνο αντρειεύει
και τον ξαναγεννά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
