| |
[color=black][I]
Ο Εδώ, έχει τεράστιο εγώ
Και δε βλέπει παραέξω απ´ την αυλή του
Μόνο μέλημά του είναι
Πως θα νικήσει τα διπλανά Εδώ
-που αυτάρεσκα αποκαλεί Εκεί-
Και πως θα μεγαλώσει
Τα σύνορα του κάστρου του
Μα ο Εδώ και οι Εκεί
Δε μοιάζουν, είναι ίδιοι
Κι όταν περάσαν οι σοφοί
Προτείνοντας ανακωχή
Και εξηγώντας τους
Πόσο καλύτερη θα ήταν η ζωή τους
Αν ζούσαν μονιασμένοι
Όλοι μαζί απόρησαν
Ποιος θα κυβερνούσε το βασίλειο του Εμείς
Κι όταν ακούσαν την απάντηση
Ότι θα κυβερνούσε ο Κανείς
Όλοι μαζί αγανάκτησαν
Και καθείς αναρωτιόταν
«Ποιος είναι ετούτος ο Κανείς
Και τι καλύτερο έχει από μένα
Που θα με κυβερνήσει;»
Και διώξαν τους σοφούς με τις κλωτσιές
Ο Τώρα, είναι τόσο δα μικρός
Μα καμώνεται πως είναι ο πιο μεγάλος
Στις πλάτες του αφεντικού του, του Εδώ
Ανεβαίνει και φαντάζεται
Πως κυβερνούν μαζί το κάστρο τους
Κι όταν πέρασε ο Χρόνος
Και μάζεψε όλα τα Τώρα να τους πει
Πόσο καλύτερη θα ήταν η ζωή τους
Αν έκαναν ανακωχή
Όλα μαζί συμφώνησαν
Και αγκαλιάστηκαν αγαπημένα
Μα όταν γύρισαν στο κάστρο τους
Και πρότειναν καθένας στο αφεντικό του
Να μονιάσει με τα Εκεί
Και να ζήσουν όλοι μαζί αγαπημένοι
Το Εδώ, φυλάκισε το Τώρα
Στο υπόγειο του κάστρου τους
Κι από τότε, όλα τα Τώρα
Εναποθέτουν τις ελπίδες τους να λυτρωθούν
Στην επόμενη επίσκεψη
Του Χρόνου...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
