| |
Ζυγώνει η νύχτα τ'άστρα απλώνει κι
ένα φεγγάρι έχει σημάδι,
για να της φέγγει να την ζεσταίνει
όταν ξαπλώνει μην νιώθει μόνη.
Μια μελωδία έχει στα χείλη την
αγκαλιά της όταν θ' ανοίξει,
μας νανουρίζει,
κι όταν τα μάτια της θα κλείσει
με την σιωπή της θα μας τυλίξει.
Σκοτάδι μπήγει το φως σαν σβήσει
τον ύπνο θέλει να μας χαρίσει
τις ενοχές μας θα κρατήσει
για να'χει κάτι να μας θυμίζει.
Τους οπαδούς της ξεσηκώνει
και στην αυλή της καθηλώνει
μαχαίρι κρύβει που τους θυμώνει
στο περιθώριο τους κλειδώνει
μα όμως γι' αυτούς που ξημερώνει
ποτέ η νύχτα δεν κυκλώνει
κι αν τους μαλώσει τους ανακρίνει
σαν έρθει η αυγή τους αθωώνει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
