Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131810 Τραγούδια, 269693 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αντί ουσίας
 
Η πόλη κείτεται νεκρή
κάθε διαμέρισμα αδειανό και φωτισμένο
στους ίδιους δρόμους με βιασύνη τριγυρνώ
να πάω δεν θέλω πουθενά και δεν προφταίνω

Η μέρα τέλειωσε κι αυτή
ένα δωμάτιο σκοτεινό, με περιμένει
να μου θυμίζει πως κι απόψε προσπερνώ
μια νύχτα κρύα, μοναχική, συνηθισμένη

Θα θελα κάτι να σου πω
κάτι μεγάλο, αληθινό
να σε γεμίσει
μα είμαι σαν κούπα που, αδειανή
ψάχνει απ' τα χέρια αφορμή
για να γλιστρίσει


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

fortune favors the fortunate
 
arietta
12-10-2010 @ 15:05
ωραίο ωραίο ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΚατεριναΘεωνα
12-10-2010 @ 15:57
::up.:: ::up.:: ::up.::

ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!!!!
στίχος
12-10-2010 @ 19:56
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
monajia
12-10-2010 @ 22:29
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ...............
sofiagera
12-10-2010 @ 22:43
μα είμαι σαν κούπα που, αδειανή
ψάχνει απ' τα χέρια αφορμή
για να γλιστρίσει ::yes.:: ::theos.:: ::yes.:: Ωραίο!!!!!!!
φλοισβος
13-10-2010 @ 05:25
Εκπληκτικό Παναγιώτη!!!!!! Εκπληκτικό!!!!
στίχος
09-03-2011 @ 17:49

...περνούσα τη φάση του βωβού σχολιασμού τότε αλλά η επίδραση των στίχων σου φαινόταν , έστω κι έτσι...

...μ' αρέσει υπερβολικά η γραφή σου....

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο