Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131547 Τραγούδια, 269637 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο πρώτος έρωτας
 που καμιά φορά έρχεται λάθος στιγμή... και πάντα -σχεδόν - με τον λάθος άνθρωπο.
 
Μη με πληγώσεις σε παρακαλώ
τώρα που ανοίγω τα φτερά μου
κι αργά μαθαίνω να πετώ
σκοντάφτω ως και στη σκιά μου

Μη με πληγώσεις σε παρακαλώ
ξέρεις δεν είμαι μαθημένη
σαν κοριτσάκι να γελώ
ήμουνα πάντα μετρημένη


Δεν είχα μάθει από φιλιά
και δε μου άρεσαν τα χάδια
και με τρομάζει αυτή η αγκαλιά
που ώρες-ώρες χάσκει άδεια


Μη με γελάσεις σε παρακαλώ
τώρα που σαν παιδί χαζεύω
καινούριο κόσμο, απατηλό
κι από τη λάμψη λίγη κλέβω

Μη με γελάσεις σε παρακαλώ
ξέρεις δεν έχω συνηθίσει
γλυκά σαν μέλι να πονώ
κι αυτή η στιγμή με έχει ζαλίσει


Πιάσε το χέρι μου σφιχτά
το δρόμο χάνω μες στα φώτα
θαυμάσια όλα και φριχτά
βάφουν του έρωτα την πόρτα.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

αχ Ρόζα, Ρόζα Ροζαλία...
 
Γιώργος_Κ
14-08-2005
Εγώ είμαι ο σωστός άνθρωπος!! Επικοινώνησε τώρα: lyt646@yahoo.gr
Γιώργος_Κ
14-08-2005
...η δεύτερη στροφή σου όλα τα φράγκα!! Έτσι νιώθω κι εγώ!!
katerina2
24-08-2005
εχεις δικιο!σχεδον παντα η πρωτη φορα,ειναι με το λαθος ανθρωπο!οσο πιο πολυ τον αγαπησαμε,τοσο πιο πολυ πληγωθηκαμε....Πολυ πολυ ομορφο!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο