Στην ψυχή η ίδια λαχτάρα
δύναμη,ευχή και κατάρα
μια φωνή ,μια ελπίδα για ήλιο
δίψα για ζωή
το μπουκάλι μισογεμάτο
όνειρα συνέχεια «άσπρο πάτο»
«άρπαξε και ζήσε τη μέρα»
λέει κάθε στιγμή
Να ελπίζω πάντα επιμένω
στην προσγείωση ξεχνάω το φρένο
στην ελπίδα είμαι συντονισμένη και πετώ
μια παλιά,κρυμένη αισιοδοξία
στην καρδιά μου έχει τα πρωτεία
και μου λέει σε κάθε δυσκολία:»Σ'αγαπώ»
Τ'όνειρο είναι εδώ και το θαύμα
Φταίει το θετικό μου το κάρμα
Σε ξερή πηγή βρίσκω νάμα
Από δίψα για να πιω
Αν καμιά φορά το ξεχάσω
Κι η ζωή με πάρει από κάτω
Το δικό σου χέρι θα πιάσω*
Να ξανανεβώ
