Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131547 Τραγούδια, 269638 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 αχ βρε ζωη μικρη
 
ποτε δεν γνωρισα γιατι να ειμαι τοσο ξενος
σε ολα μου τα ονειρα να νιωθω σαν χαμενος
αφου το ξερεις ρε ζωη μας εχεις μαγεμενους
μας πηγαινεις ευκολα σε τοπους πουλημενους



ειναι γλυκια πολυ γλυκια αυτη η εμπειρια
το να ξυπνας καθε πρωι να νιωθεις ευφορια
το ν αγαπας η να πονας,να κλαις και να γελας
να κανεις ονειρα πολλα με τη ζωη σου να μεθας



αχ βρε ζωη μικρη της μοιρας μας σεργιανι
ενα ταξιδι προς το θανατο ενας ενας κανει
ολοι το ξερουμε λοιπον οτι δεν θα ζουμε αιωνια
σταματα βρε ζωη πικρη, να μας πετας σαν πιονια



ειναι η ζωη πολυ μικρη και ο θανατος μεγαλος
δεν προλαβαινεις να χαρεις κ πας σε κοσμο αλλο
σαν τα ερειπια ενος σπιτιου γκρεμιουνται οι ζωες μας
και πισω τιποτα δεν μενει πια μα μονο οι ψυχες μας.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά,Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Μια ανάσα πριν το τέλος με κρατάει ζωντανό...
 
monajia
13-01-2011 @ 04:15
ειναι γλυκια πολυ γλυκια αυτη η εμπειρια
το να ξυπνας καθε πρωι να νιωθεις ευφορια
το ν αγαπας η να πονας,να κλαις και να γελας
να κανεις ονειρα πολλα με τη ζωη σου να μεθας

ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ...............

::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
ALIROS
13-01-2011 @ 04:17
ιναι η ζωη πολυ μικρη και ο θανατος μεγαλος
δεν προλαβαινεις να χαρεις κ πας σε κοσμο αλλο
σαν τα ερειπια ενος σπιτιου γκρεμιουνται οι ζωες μας
και πισω τιποτα δεν μενει πια μα μονο οι ψυχες μας.
::love.:: ::love.::
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
13-01-2011 @ 04:34
καλημερα στην Ζακυνθο.........!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ναταλία...
13-01-2011 @ 05:11
ειναι η ζωη πολυ μικρη και ο θανατος μεγαλος
δεν προλαβαινεις να χαρεις κ πας σε κοσμο αλλο
σαν τα ερειπια ενος σπιτιου γκρεμιουνται οι ζωες μας
και πισω τιποτα δεν μενει πια μα μονο οι ψυχες μας.

Πολύ σωστό και φιλοσοφημένω
αφού κι εγώ τον θάνατο να έρθει περιμένω ::yes.:: ::theos.:: ::hug.::
φραγκοσυριανος
13-01-2011 @ 05:44
ειναι γλυκια πολυ γλυκια αυτη η εμπειρια
το να ξυπνας καθε πρωι να νιωθεις ευφορια
το ν αγαπας η να πονας,να κλαις και να γελας
να κανεις ονειρα πολλα με τη ζωη σου να μεθας



αχ βρε ζωη μικρη της μοιρας μας σεργιανι
ενα ταξιδι προς το θανατο ενας ενας κανει
ολοι το ξερουμε λοιπον οτι δεν θα ζουμε αιωνια
σταματα βρε ζωη πικρη, να μας πετας σαν πιονια


::up.:: ::up.:: ::up.::
malkon64
13-01-2011 @ 08:22
ο χρονος και ο πονος μας παιρνουν μακρυα

::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
χρηστος καραμανος
13-01-2011 @ 09:29
ειναι η ζωη πολυ μικρη και ο θανατος μεγαλος
δεν προλαβαινεις να χαρεις κ πας σε κοσμο αλλο
σαν τα ερειπια ενος σπιτιου γκρεμιουνται οι ζωες μας
και πισω τιποτα δεν μενει πια μα μονο οι ψυχες μας.

ΩΡΑΙΟΤΑΤΟ!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
στίχος
13-01-2011 @ 09:59
::angel.:: ::yes.:: ::theos.:: .......................!!!!!
Αταξίδευτος
13-01-2011 @ 11:29
...ειναι η ζωη πολυ μικρη και ο θανατος μεγαλος
δεν προλαβαινεις να χαρεις κ πας σε κοσμο αλλο...


Πολύ σωστό θα σε χαρακτηρίσω

Και θα στο χαρίσω με τη σειρά μου

http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=138142
ΛΥΔΙΑ_Θ
13-01-2011 @ 14:43
......................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Πόσες αλήθειες!!!!!!!!! ::theos.:: ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο