Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
133040 Τραγούδια, 271482 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τα ρούχα του αυτοκράτορα
 http://sfyraki.blogspot.com/2011/01/blog-post_12.html
 
Γδύσου, σε θέλω ελεύθερο. Βιάσου. Τι είναι αυτό που φοράς; Ποιος σε μασκάρεψε έτσι, καλό μου;
Βγάλε τα ρούχα της μάνας σου, τις αρβύλες του πατέρα σου, τις ιστορίες της γιαγιάς σου (αυτές ίσως δεν μας πειράζουν)
Ξέλυσε τα μαλλιά σου, τη γλώσσα σου, μη δένεις κόμπο ότι θα ‘μαι πάντα κοντά σου..

Έτσι μπράβο, και τώρα
μείνε.

Όχι ακίνητος, μιας και δεν νιώθεις τίποτα πια να γυρίζει.
Τώρα είσαι εσύ το κέντρο, το μόνο κέντρο, υπέροχος, γυμνός, ωραίος
και μόνος
Μείνε λίγο μόνος
Και μετά σήκωσε από το πάτωμα τα διαλεχτά σου ρούχα

Ντύσου την ειρήνη
την ελευθερία
τέντωσε τα μανίκια
της κρίσης σου
ίσιωσε, σε παρακαλώ,
της εφηβείας σου το πουλόβερ
Κι άμα φοβάσαι τους άλλους τους χοντρόπετσους,
αν φοβάσαι ότι κρυώνεις ακόμα (χωρίς στ’ αλήθεια να το νιώθεις)

Τύλιξε γύρω απ’ το λαιμό το κίτρινο κασκόλ της αγάπης

Φόρεσέ με ανάποδα
και κόψε λίγο τις ραφές
να δεις τι υπάρχει από κάτω

Γιατί τώρα μπορείς


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Να ακούτε, να διαβάζετε, να γράφετε..
 
genikos
22-01-2011 @ 01:09
Νομίζω πως στις δημιουργίες σου (όχι σε όλες αλλά σε κάποιες σαν κι αυτή) είναι απαραίτητα κάποια διευκρινιστικά σχόλια του δημιουργού... ως ένα σημείο παρακολουθώ τον ειρμό των σκέψεών σου... απαλλαγή -αποκοπή- από το γένος -και τη γενιά ενδεχομένως-, υιοθέτηση υψηλών ιδανικών που συνεπάγεται μοναξιά... στο τέλος όμως μπερδεύομαι... ποιος είσαι εσύ -που φοριέσαι ανάποδα-, τι συμβολίζουν οι ραφές; και ποιός είναι στην τελική ο βασιλιάς σου;
ίσως σου ακούγονται κουτές οι απορίες μου, αλλά βρίσκω ιδιαίτερα συμβολική τη δημιουργία σου ώστε να γίνει κατανοητή δίχως διευκρινήσεις...
Γιάννης Ποταμιάνος
22-01-2011 @ 02:49
Συμφωνώ πως πρέπει να πετάξουμε
από πάνω μας όλα τα βαρίδια που με
μας φορτώνει το περιβάλλον. Αλλά πρέπει
να κρατήσουμε και τη συσσωρευμένη σοφία.

Είναι πολύ ωραίο και δυνατό ποίημα
Καλή σου μέρα
::yes.:: ::yes.::
prang
22-01-2011 @ 02:49
Τίποτα δεν είναι κουτό, κύριε Γενικέ, και μάλιστα με χαροποιεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι με.. ψάξατε, προσπαθήσατε να δείτε τα πως και τα γιατί των όσων γράφω.


Επί του παρόντος..
Προτείνω πρώτα την αποκοπή από τα αστικά και πολιτισμικά συμπλέγματα (π.χ. κατηγοριοποίηση κατά φύλο σε εμφάνιση και συμπεριφορές, προγονολατρεία-αν και μπορούμε να μάθουμε από την παράδοση)

Διάλεξε τα ιδανικά σου, βασίσου στην γνωστική σου κρίση γιατί αυτή θα σε συντροφεύει πάντα, κάνε την αγάπη επιλογή σου, διάλεξε προσεκτικά τους ανθρώπους σου. Το "φόρεσέ με ανάποδα++" αντιστοιχεί σε κάτι σαν.. ακόμα και εμένα, τον φίλο σου που αγαπάς και νοίαζεσαι, τον οποιονδήποτε δηλαδή, διάβασέ με, μάθε με, κοίτα να δεις τι είμαι και γιατί είμαι έτσι.

Γιατί τώρα, απελευθερωμένος και ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ άνθρωπος, κύριος του εαυτού σου, Αυτοκράτορας, μπορείς να μάθεις τον κόσμο όπως σου αξίζει.


Ελπίζω να βοήθησα..
Ναταλία...
22-01-2011 @ 04:55
Ντύσου την ειρήνη
την ελευθερία
τέντωσε τα μανίκια
της κρίσης σου
ίσιωσε, σε παρακαλώ,
της εφηβείας σου το πουλόβερ
Κι άμα φοβάσαι τους άλλους τους χοντρόπετσους,
αν φοβάσαι ότι κρυώνεις ακόμα (χωρίς στ’ αλήθεια να το νιώθεις)

::up.:: ::up.:: ::up.::
genikos
22-01-2011 @ 07:45
σαφώς και βοήθησε το επεξηγηματικό σχόλιο, ευχαριστώ!
(δεν είμαι καθόλου κύριος:)
monajia
22-01-2011 @ 12:15
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο