| |
Λένε πως ένας φίλος χάνετε μόνο με ένα καβγά
Λένε πως μια φιλία ξεχνιέται πάντα στα παλιά
Φωνάζουν πως σ’ αδίκησα
Πως δεν είμαι σωστός
Μα εγώ τους λέω : Κύριοι, κοιτάξτε το και αλλιώς!
Δείτε καλοί μου άνθρωποι τι έκανε αυτή
Κουνούσε το φουστάνι της και πέφτανε βροχή
Εγώ της έλεγα μανδάμ δεν είναι η εποχή
Και αυτή μου απαντούσε πως είναι στην αρχή
Κάθε γυναίκα έλεγε που θέλει σεβασμό
Πρέπει να κρύβει μέσα της γυναίκα και θεριό
Και χόρευε κουνιότανε γελούσε με χαρά
Και οι άντρες πίσω της κάνανε σαματά
Και έφτασε η μέρα της για μία παντρειά
Κλέφτηκε με ένα νεαρό και έφυγε μακριά
Σαν χάσαμε τα ίχνη της και ήρθε η μοναξιά
Η γυναίκα έγινε ανάμνηση παλιά
Ακόμα τη θυμάμαι να κλαίει σε ένα σκαλί
Να λέει φίλε μου σώσε με από την φυλακή
Δεν είμαι εγώ για γάμους και όλα τα συναφή
Αντίθετα είμαι ελεύθερη με ανάσα και φωνή
Πήρε έτσι την απόφαση να φύγει σαν παιδί
Γιατί η γυναίκα φίλοι μου
Δεν θέλει κατακτητή
Θέλει μονάχα υπομονή και απόλυτη αντοχή
Γι’ αυτό προσέξτε άνθρωποι μη γίνεστε τρελοί
Γιατί η ελευθερία της δεν μπαίνει σε κλουβί
Γυρνά μέχρι να κουραστεί να ψάχνει εδώ και εκεί
Και ύστερα έρχεται μόνη της και σε παρακαλεί
Να δώσεις όσα έχασε σε όλη της την ζωή.
Λένε πως ένας φίλος χάνετε μόνο με ένα καβγά
Λένε πως μια φιλία ξεχνιέται πάντα στα παλιά
Φωνάζουν πως σ’ αδίκησα
Πως δεν είμαι σωστός
Μα εγώ τους λέω ‘’Κύριοι, είμαι ο μοναδικός!’’
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
