| |
Να είσαι τάχα αληθινός ή μήπως ομοίωμα κέρινο
που απλά προσομοιάζεις με άνθρωπο;
Αλλιώς το χέρι σου γιατί να είναι άκαμπτο
γιατί διστάζει τόσο να αρπάξει λόγχη αιχμηρή
και να την στείλει ευθεία στην καρδιά όσων κερδίζουν
απ’ τα ερείπια, κι απ’ τα πτώματα;
αλλιώς γιατί τα μάτια σου να μένουν ασυγκίνητα
μπροστά στους λυγμούς και στα ποτάμια των δακρύων;
γιατί τα μάγουλά σου να μην ερυθριούν
μπροστά στη θέα της ευτέλειας που σε περικυκλώνει;
Να είσαι τάχα αληθινός ή κούρος από μάρμαρο
ταγμένος να κοσμείς κάποιου μουσείου τη σάλα
ή να υπηρετείς πιστά την ματαιοδοξία
κάποιο επιτύμβιο μνημείο διακοσμώντας;
Αλλιώς γιατί το πόδι σου διστάζει να κάνει βήμα προς τα εμπρός
ώστε να μετριάσει την απόσταση που όλο κι αλαργεύει ;
γιατί οι γροθιές σου οι σφιγμένες να ακινητούν στο πλάι σου
αντί να υψωθούν ενάντια σ’ όσους καπηλεύονται ανενόχλητοι
τα όνειρα του κόσμου;
γυμνός γιατί να είσαι αλλιώς; γιατί ανυπόδητος
κι απροετοίμαστος έτσι για τις τραχιές οδούς
τα αγκαθωτά περάσματα που καιροφυλακτούν μπροστά μας;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
