| |
Να βγαίνω πρώτος απ'τη θάλασσα
τη πετσέτα σου να πιάσω
να βγείς να σ'αγκαλιάσω
να σε σκουπίσω μη κρυώσεις
την επαφή μη μου πρωδώσεις.
Κλειδιά, βιβλία και τσιγάρα
μέσα στη τσάντα σου βαλμένα
εξάρτηση, πάθος και λαχτάρα
μαζί με 'σένα ηλιοκαμμένα.
Όσο το κύμα θα βολτάρει
τόσο η ζωή θα σιγοντάρει
ταξίδια στη μεσόγειο
κι αγάπες στη υδρόγειο.
Μα τώρα μόνος
άλλος τρόμος
ακούω το βιολί να κλαίει
το κύμα να προσρέει
μέσα στην άμμο
ναι ναι κι ο γλάρος
υπολείπομαι σε θάρρος.
Δέντρα γυμνά
κλαριά με δίχως φύλλα
σαν να προσεύχονται για μιαν αρμύρα
έφτασε ως τη ψυχή μου η πλημμύρα.
Δεν είναι το ναυάγιο εκείνο που φοβάμαι,
ούτε τις νύχτες αν κοιμάμαι,
μ'αυτό το πείσμα του καιρού να σε θυμάμαι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
