| |
Ανίκανη μου ηθική
ʼσε τα πως και τα γιατί
Το ψέμα κάνεις προσευχή
Και μου ταράζεις τη σιωπή
Με ένα φιλί για φυλαχτό
Τάχα από κάτι θα σωθώ
Κι αναπληρώνω το κενό
Της καρδιάς μου με μυαλό
Πέρασε πάλι η βροχή
Στον δρόμο που αιμορραγεί
Αφομοιώνω σα παιδί
Την ασταμάτητη κραυγή
Κι όταν ξανά μελαγχολώ
Με έναν άγνωστο καημό
και τα τραγούδια αναζητώ
μια καληνύχτα να τους πω
για μυστικό
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
