| |
Οι άνθρωποι σαν καλαμιές
μοναχικές
λυγίζουνε πολλές φορές
αδύναμοι
μα δύσκολα θα σπάσουν
Εκτεθειμένοι στον βοριά
μοναξιά
αναζητούνε στα βαθειά
τη στεριά
λιμάνι για ν' αράξουν
Επιλογή του καθενός
κι ευτυχώς
το τι θα κάνει στη ζωή
μον' αυτός
αυτός θ' αποφασίσει
Μάτια μου σ' έχω φυλαχτό
σ' αγαπώ
και την καρδιά μου δεν ρωτώ
δεν μπορεί
δεν θα ξαναγαπήσει
Σε φτιάχνω μέσα στο μυαλό
αθώο μυστικό
όσο πιο τέλεια μπορώ
κι εκεί μόνο εγώ
άλλος δεν θα σ' αγγίξει
Στη φαντασία σ' ακουμπώ
σε κρατώ
σε ονειρεύομαι γι' αυτό
μόνη σου
ποτέ δεν θα σ' αφήσω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
