| |
ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ
Επιστημονικής φαντασίας σε συνέχειες. Γεμάτο μυστήριο, πάθος, έρωτα , ρομαντισμό, προδοσία, ίντριγκα, καταιγιστική περιπέτεια, ανέλπιστο μυστικισμό, δράση , εγκληματική πλοκή, με εγκόσμια και υπερκόσμια σασπένς!
Κάθε ομοιότητα, με πρόσωπα, μέρη, ονομασίες , αντικείμενα κλπ είναι τυχαία και άκρως συμπτωματική!
(Πνευματικά δικαιώματα κατοχυρωμένα).
Αφιερωμένο στους ρομαντικούς ονειροπόλους οι οποίοι στην αχλή των ‘κοσμικών μυστηρίων μπορούν και…. αφουγκράζονται’ την …αλήθεια!
Εισαγωγή.
Λόγια του συγγραφέα.
Τα περίεργα γεγονότα ξεκινώντας εντυπωσιακά από το απώτατο παρελθόν, εμφανίστηκαν δραματικά στο παρόν.
Συνεχίζονται επεισοδιακά στο μέλλον και θα εξακολουθούν να προκαλούν εις το διηνεκές όσο ο άνθρωπος, ‘ενδεδυμένος’ με το …αθώο πάθος του εξερευνητή, θα προσπαθεί στην αντανάκλαση του σύμπαντος να ανακαλύψει την εξελικτική …ένοχη παρουσία του, προσηλωμένος στην επίλυση του …απαγορευμένου αινίγματος»!!
{Θεοί …έπλασαν ανθρώπους,
οι άνθρωποι …κατασκεύασαν Θεούς}?
{Αν ‘Θεοί’… έπλασαν όντα,
ποίος …δημιούργησε αυτούς}?
Ж
Κατά τις…Παραδοξολογικές’ γραφές!
(Ποίος προ-έτρεψε?
«Ελ(Θέ)!…Ω!…Ον!»
Ο υπό -θήκας… Ωών?
Η
επί- θήκας των…Ωών)?
Όθεν η ένθεν φοβερόν!!
Γιατί, τότε!
Η επί της αρχής λύση που σφράγισε το ήμισυ του παντός προσδοκώντας στο ισόμερο του τέλους, θα παραδώσει αναιχμάλωτη την υπερκόσμια προσμονή, στην… υπερώα μοναξιά του αθάνατου όλον!
Έως, ότου! Μοναδική …διέξοδος η Ελπίς κι’ ο …νοών νοείτω!!!
Κεφ πρώτο.
Ανέμελη ρέμβη!
Ο Άλεξ ξύπνησε πνιγμένος στον ίδρωτα σ’ ένα μαξιλάρι που έσταζε!
Η νύχτα ήταν ανυπόφορα ζεστή και υγρή!
Τέτοιο Ιούνιο, προπομπό καλοκαιριού του 2001 που να εκπνέει, ‘’σαν προειδοποίηση’’ στα λοίσθια τόσο θερμούς οιωνούς για την επερχόμενη θερινή περίοδο, δεν θυμόταν να είχε ξαναπεράσει!
«Στο εξοχικό απέφευγε το κλιματισμό, ένα παλιό ανεμιστήρα κι’ αυτόν, σπάνια τον χρησιμοποιούσε»!
«Σαν απομακρύνονταν από την γεμάτη άγχος και καυσαέρια μεγαλούπολη του άρεσε να ζει φυσικά, παραδοσιακά»!
«Βαριεστημένα, ανακάθισε στο κρεβάτι».
«Αφήνοντας, ένα ξεδιάντροπο, θορυβώδες χασμουρητό, «ενδεικτικό της έλλειψης ύπνου» τεντώθηκε τεμπέλικα»!
«Στο μισοσκότεινο δωμάτιο ο ερχομός της μέρας μόλις και μετά βίας αντιφέγγιζε».
«Ψηλαφιστά, «δίχως ν’ ανάψει φώς» ανασήκωσε αράθυμα το πεσμένο στο πάτωμα σεντόνι και το πέταξε δίπλα του»!
«Στο αγουροξυπνημένο ‘κατώφλι’ του μυαλού, μελαγχολικές αναδρομές έκαναν την εμφάνιση τους»!
«Θυμήθηκε τους γονείς του»!
«Πόσο είχαν δυσκολευτεί να κρατήσουν τούτο το σπίτι»!
«Κάποια αποφράδα εποχή, προκειμένου να τελειώσει τις σπουδές του έφτασαν στο απροχώρητο να το…σκοτώσουν»!
«Το …μοιραίο απεφεύχθη την ύστατη στιγμή, μέσω μακροχρόνιου, επώδυνου δανεισμού»!
«Τρία χρόνια πριν σε διάστημα έξη μηνών τους …έχασε»!
Ταξίδεψαν, ένας πίσω από τον άλλο χτυπημένοι από την επάρατο!
«Πόλεμος, εμφύλιος, κακουχίες και το «συγκαλυμμένο» πυρηνικό …έγκλημα ονομασίας Τσερνομπίλ, είχαν επιδράσει… θεαματικά»!!
Το τελευταίο διάστημα όλο και ποιο συχνά έρχονταν στη μνήμη του!
Η ιδεατή προσέγγιση μαζί τους έμοιαζε σαν ελάχιστη προσφορά επιμνημόσυνης τιμής!
Σε ‘μυαλοίσκιωτη’ κατάσταση συνέχισε να περιπλανιέται στο χωριό!
Οι εναπομείναντες, «πλάι στους δακρυσμένους, καταρράκτες των ματιών» περασμένης ηλικίας κάτοικοι, με μοναδική ενασχόληση τη φαρμακολογία και τη διαχείριση των αναμνήσεων δεν ξεπερνούσαν τις μερικές δεκάδες!
Για ελάχιστους νέους που αναγκαστικά ξέμειναν μαζί τους, λιγοστά κτήματα, ελάχιστη κτηνοτροφία, εποχικός τουρισμός και κάποια εμβάσματα εξωτερικού, ενίσχυαν τα πενιχρά τους εισοδήματα!
«Οι περισσότεροι από χρόνια, «προς εξεύρεση καλύτερης μοίρας» αναγκάστηκαν να ξενιτευτούν»!
«Τοπικές αδυναμίες και φτώχεια, συνέβαλλαν αποφασιστικά στη μεταναστευτική μανία, ‘’του εξήντα’’ προς τις μεγαλουπόλεις και το εξωτερικό»!
«Διασχίζοντας γοργά το μονοπάτι του νόστου οπισθοχώρησε στα άγουρα χρόνια της μαθητικής ηλικίας!
Αναστενάζοντας …αποβιβάστηκε στο αμμουδερό προαύλιο του δημοτικού σχολείου!
Αφουγκράστηκε χαρούμενες φωνές, τρανταχτά γέλια ,
τραγούδια και πειράγματα από πολυάριθμα, «ξεπερνούσαν τα εκατό» παιδιά!
Τώρα! Στο ετοιμόρροπο κτήριο, ‘‘λαμπερό άλλοτε ναό της γνώσης’’ φάνταζαν ευδιάκριτα τα σπασμένα, ‘‘γεμάτα αυτοκόλλητες ταινίες’’ παραθύρια, κάποιες ξεχαρβαλωμένες πόρτες και οι στοιχισμένοι πίσω από, ένα ξεχασμένο …ήρωα, δάσκαλο, ‘μετρημένοι στα δάχτυλα’ μαθητές!
Τελευταία δειλά , δειλά μια τάση παλιννόστησης είχε αρχίσει να ξαναεμφανίζεται!
Το καλοκαίρι όλο και περισσότεροι συγχωριανοί, επέστρεφαν για ψυχική ανάταση, ανεβάζοντας το πληθυσμό σε πενταπλάσιο νούμερο!!
Το χωριουδάκι , «εκατό και πλέον χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Θεσσαλονίκης» βρισκόταν κάπου στην από χιλιάδων ετών Ελληνικότατη, βόρεια Μακεδονία!
Σκαρφαλωμένο σε υψόμετρο επτακόσια πενήντα μέτρα πάνω από τη θάλασσα, έστεκε μεσάγκαλα στις πανύψηλες κορυφές του θρυλικού όρους, Γύρτη!
Συνεχίζεται…
[U][I]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
