| |
| | Oι μωβ ανταύγειες του οργασμού |  | | |
Κόκκινες στάλες αίματος, παρθενικού υμένα,
Τις διαδρομές σου χάραξαν ανάμεσα στο πλήθος.
Και σαν ενθύμιο κράτησες, από τα περασμένα,
Τις μωβ ανταύγειες του οργασμού, στο εφηβικό σου στήθος.
Έγραφες κρυφοπροσευχές στον αναστεναγμό σου,
Καθώς στο σώμα σου έρεαν ποτάμια ηδονής.
Και σε καθρέφτες θαύμαζες τον άγριο βιασμό σου,
Το είδωλο αντικρίζοντας κάποιας Μαγδαληνής.
Ηδονιζόσουν τις νυχτιές, απ' το λαιμό δεμένη,
Με ένα δερμάτινο λουρί μονάχα στο κορμί σου.
Και έπινες ήλιους σκοτεινούς, με σκέψη μεθυσμένη,
Πριν δώσει το μαστίγιο ρυθμό στην έκστασή σου.
Της φύσης σου το κάλεσμα δίχως να αντισταθείς,
Προσκύνησες, φαντάζοντας και πόρνη και αγία.
Σαν τον Χριστό σταυρώθηκες για να αναστηθείς,
Απ' τους Ρωμαίους που πληγές σου άνοιξαν με μανία.
Και αφέθηκε το σώμα σου στο αιχμηρό τους δόρυ,
Που διαπερνούσε και έφτανε στα βάθη της ψυχής σου.
Εκεί που ονειρευότανε μια κοιμισμένη κόρη,
Την πολυπόθητη αυγή της υποδούλωσής σου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Θάνο, αυτή η απώλεια ποτέ δεν θα γίνει συνήθειά μας...3/9/2016 | | | |
|
Πικροδάφνη
08-08-2011 @ 22:18 | !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Απ' τους Ρωμαίους, που πληγές, σου άνοιξαν με μανία.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Εξαίσιο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
