| Βάρυνε κι απόψε η ψυχή μου,
σαν την αυγή
που η νύχτα δε φεύγει απ΄τη ράχη της.
Αργά,συρτά τα βήματα μου αντηχούν,
μονάχα εγώ τ'ακούω
μονάχα εγώ
μπορώ να μεταφράσω τη σιωπή τους.
Αδύναμα,δυνατά,οργισμένα,
ξυπόλητα να πέσουνε στ' αγκάθια
να νιώσουν άλλο πόνο.
Λαβωμένη η νύχτα ετούτη
σε είδα στ'όνειρο..
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|