| |
Λίγο πιο κάτω απ' το μηδέν μου βάζω πάντα
Για να μην νιώθω πως δεν έχω πια ελπίδες
Κι όταν ακούω να με βρίζουν στις κερκίδες
Σουτάρω πάντα δυνατά του νου την μπάλα
Πάνε δυο χρόνια που το τρένο περιμένω
Μα μόλις χθες μου είπε κάποιος φίλε τσάμπα
Τσάμπα προσμένεις τόσα χρόνια σε μια ράμπα
Αυτό το τρένο είναι χρόνια χαλασμένο
Τώρα το δρόμο πάλι ψάχνω μα δεν ξέρω
Που θέλω αλήθεια μα την πίστη μου να πάω
Για πού ξεκίνησα και που το ξενυχτάω
Και τι στο διάλο να ζητήσω και τι θέλω
Μέσα στα δάχτυλα κοιμάται το τσιγάρο
Σκορπά ο καπνός του του καιρού την αυταπάτη
Όμως εγώ που με βαφτίσανε αντάρτη
Ζω σ' ένα φάρο και σας στέλνω το σινιάλο
.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
