| |
οσες θαλασσές και αν γυρισά
και οσες του κοσμού τις συννεφιές αντικρυσα
δεν σκιαστηκέ ποτε η ψυχή μου απο ερημιά
μονό τωρα που σιωπη στις στεππές οι σκύλοι αλυκτούνε
αδειοι χρησμοί της πυθίας
και το μαντείο των δελφών τα νέα δεν φέρνει
ακούσατε αγωγίατες των ανθρώπων
ο φόβος κυβερνά τα ερμα
Η πόλη προσπεράστηκε
η ιστορία πωλήθκε και συ μας δίνεις κουπόνια για ουρανό
ονειρά αλλών εμβόλια στα δική μας νόσο με δραμαμίνη για ναυτία
καμηλιέρη της ανατολής και μορφωμένε της αυλής
τι έχουμε να χωρίσουμε
τι έχουμε να μοιραστούμε
και εχθροί σε ενα εμφύλιο ,πιόνια στη σκακιέρα
μα το παιχνίδι σας το παιξαμε αιωνες πια
και η γη ποτίστηκε με αίμα
και τώρα το ρουα και ματ σας αν ακούσω δεν σκιαστήκα
Ανάσταση φωνάζουνε οι πέτρες
ανάσσα και ουρανό οι ανθρωποί
και με ψωμί και ελιές πουλιούνται δυο φορές τα εθνικά μνημεία
μα ποιά σαν θα ξυπνήσουμε ας είναι αργά
θα σηκωθούμε
και με γομολάστιχα θα σβήσουμε
αυτούς που απο παραπομπές εγιναν κυριο θεμα στην ιστορια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
