*μοναδξιά δεν είναι να βαδίζεις μόνος σου, μοναξιά είναι στο ταξίδι αυτό να μην αναγνωρίζεις τους συνοδοιπόρους που βαδίζουν μαζί σου*
Μερικές φορές, όλοι έχουμε ανάγκη να βρεθούμε μόνοι μας με τις σκέψεις. Να 'παγώσουμε' τη στιγμή και να δώσουμε ζωή σε αυτό που μας προβληματίζει, σε αυτό που διεγείρει το πνεύμα μας, σε αυτό που μας οδηγεί. Σε ένα μέρος τόσο όμορφο και με τόσο έντονες αναμνήσεις, αυτοί οι μικροί νυχτερινοί περίπατοι ήταν πάντα για εμένα ένας τρόπος να ταξιδέψω δίπλα στις σκέψεις μου ...
[I]Βράδειασε και άδειος πάλι είναι ο δρόμος
Μείνανε οι σκιές για να μη βαδίζω μόνος
Πέφτει το σκοτάδι και τελειώνει ο χρόνος
Αυτό που νιώθω μακριά σου είναι ο πόνος
Απόψε η εικόνα σου στη θάλασσα καθρέφτης
Κάλεσε το φεγγάρι κοντά ο έρωτας κλέφτης
Ύφασμα φόρα ελαφρύ και όταν θα πέφτεις
Εγώ να σε κρατώ και όχι ο χρόνος ψεύτης
Ρόδα στόλισε την καρδιά και τα μαλλιά σου
Και στο μπαλκόνι απόψε βγες και ετοιμάσου
Το βράδυ αυτό, θα σε κλέψω στα όνειρα σου
Όλη τη νύχτα απλά να ακούω τη καρδιά σου
Σε ένα όνειρο που έκανες παλιό αγαπημένο
Κάθε που στάθηκες στενό εκεί σε περιμένω
Με ένα χαμόγελο γλυκό στον έρωτα ντυμένο
Αν δεν υπήρχες και αυτό θα ήτανε θαμμένο
Στα όνειρα που κάνουμε μαζί αγκαλιασμένοι
Μια αγάπη δοκιμάζει υπομένει και επιμένει
Είναι η απόσταση στα δύο πάντα χωρισμένη
Ο χρόνος θα λυγίσει γιατί είμαστε ενωμένοι
Τα βήματα τελειώνουνε και έχω φτάσει πίσω
Στον εαυτό που ελεύθερο φοβόμουν να αφήσω
Γλυκιά μου Ιθάκη πάλι κοντά σου θα γυρίσω
Αφού εσύ μου έμαθες πως μπορώ να αγαπήσω[/I]
*Αγάπη δεν είναι μόνο ο προορισμός, είναι όλο το ταξίδι μέχρι την Ιθάκη*
