| Το ζωτικό ψεύδος
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Το ζωτικό ψεύδος το περιγράφει, σε πολλά έργα του ο ΄Ιψεν αλλά τον συναντάμε και μείς οι γιατροί εκεί που εργαζόμαστε. Ο ασθενής ξεχωρίζει αμέσως λόγω ματιάς και κυρίως λόγω στάσης του απέναντι στο πραγματικό πρόβλημα υγείας που τον κάνει να φτάσει στο νοσοκομείο μας. Αρνείται κατηγορηματικά την πραγματικότητα προτιμώντας να ΄΄ κρυφτεί ΄΄ πίσω από ασήμαντα γεγονότα. Είναι χειριστικό άτομο επιλέγοντας να ζήσει μέσα στο παραμύθι. Φαντασιώνεται καταστάσεις πολύ πιο δύσκολες από όσο είναι στην πραγματικότητα για να δικαιολογήσει έμμεσα τις αποτυχημένες προσπάθειες ανάκαμψης του. Πιστεύει και διατηρεί ψεύτικα μία εικόνα υπέροχου και ανώτερου των καταστάσεων ατόμου. Ψυχικά ασταθής επιλέγει την γραμμή της μειωμένης αντίδρασης απέναντι σε αυτά που τον ενοχλούν. Έτσι έχει και μια έτοιμη δικαιολογία της αποτυχίας του. Σε κοιτάζει στα μάτια αναζητώντας την προσοχή σου εκλιπαρώντας για τον οίκτο σου. Ξέρει ότι πάντα, μα πάντα θα βρεθεί μία καρδιά που θα γονατίσει και θα του δωρίσει την συναισθηματική (ενίοτε και οικονομική) ελεημοσύνη της .Ο ζωτικός του χώρος είναι το ψέμα που έχει πλάσει γύρω από τον εαυτό του και είναι ήσυχος επειδή κανείς δεν θα μπει στον κόπο να ΄΄σκάψει΄΄ και να ψάξει την αλήθεια. Εμείς οι άνθρωποι έχουμε μια πολύ μεγάλη δόση εγωισμού και εξαντλούμε την προσοχή και την ενέργεια μας με τα προβλήματα μας και όχι των διπλανών. Η φιλοσοφία και φυσικά το νόημα της ζωής του ανθρώπου που πάσχει είναι να ζήσει ,συνειδητά, μέσα στο παραμύθι και στο έλεος των άλλων. Όταν κάποιος ,πιο προσεκτικός ή άνθρωπος του επαγγέλματος (ψυχίατρος, ψυχαναλυτής, κοινωνικός λειτουργός),τον ξεσκεπάσει βγάζοντας στην πιάτσα τα πραγματικά προβλήματα και το ουσιαστικό κίνητρο της αγκυροβόλησες στο ζωτικό ψεύδος ο ασθενής κρύβεται αμέσως στο καβούκι του σαν μια άτυπη αχιβάδα. Ερμητικά κλειστή με λίγη αλλά μυστηριώδης σάρκα .Η ψυχή θα σωθεί στον άλλον κόσμο.
Το «ζωτικό ψεύδος» είναι η έννοια που ανακάλυψε ο Ronald Laing. Για τον άνθρωπο που αισθάνεται την αυθεντικότητα της ύπαρξής του και αποδέχεται ότι είναι αυτός που είναι, ούτε καλύτερος ούτε χειρότερος, η πραγματικότητα είναι αυτή(, ούτε καλύτερη, ούτε χειρότερη) και νοιώθει μία ασφάλεια και έχει μία αξία( οντολογική ασφάλεια ). Όταν αυτή λείπει δημιουργεί την ανάγκη «ζωτικού ψεύδους» και οδηγεί σε σχιζοφρενικές καταστάσεις. Πόσο απέχει το «ζωτικό ψεύδος» του «mad to be normal», μέσου ανθρώπου από τον παρανοειδή ιδεασμό του σχιζοφρενούς; Κάποιος που αρνείται να προσαρμοστεί στην αδήριτη ανάγκη της κοινωνικής του έκπτωσης και επενδύει μόνο στις φαντασιώσεις του τι θα κάνει;. Τρέφει το ψευδές είδωλο ενός αποτυχημένου που τον έχει αναγάγει σε ανώτερο, από όλες τις πλευρές σύμβολο. Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε εμείς, οι γνωστικοί ,όταν τον αντικρίζουμε είναι ότι αναγνωρίζουμε το πρόβλημα αλλά δύσκολα μπορούμε να δώσουμε λύση. Δεν την θέλει και προτιμάει να ΄΄ μιζεριάσει ΄΄ επειδή μόνο έτσι ζει καλά. Σε ατομικό επίπεδο δεν είναι μόνο η κατάθλιψη αλλά και η μυθοπλασία. Πλέκει γύρω του ένα ψεύτικο δείκτη ασφαλείας πάνω στο οποίο ακροβατεί αλλά με μαθηματική ακρίβεια θα πέσει στο κενό. Στην πολιτική ζωή μας υπάρχουν πολλοί που ζούνε μέσα σε ένα ψεύτικο κόσμο. Όταν το ζωτικό ψεύδος είναι αντικείμενο ψυχιατρικής θα υποστούν τις συνέπειες μόνο οι ασθενείς και οι συγγενείς τους. Όταν οι προεκτάσεις του ζωτικού ψεύδους στην πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου ξεπερνά το επίπεδο του ατόμου αναγκαστικά θα μας επηρεάσουν όλους.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 0 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|