| |
[font=georgia][color=black]
Απ' το αυθύπαρκτο κενό ξεπηδούν
αιθερικές γλώσσες ενός αιώνιου κτίστη
Ταλαντεύονται αρμονικά
στη μυστική συγχορδία της γένεσης
Νότες που βαθαίνουν σταδιακά
στο σημείο συμπύκνωσης της ύλης και του χρόνου
Κι εκεί σε νεφελώδεις καιρούς
το σκοτάδι γεννά παράδοξους ήλιους
απλανείς αστέρες σε αέναη κίνηση
Ότι γεννιέται γεννά
Περιέχεται και περιέχει
σε μια ατέρμονη αλυσίδα
ως το τέλος της να συναντήσει την αρχή
Κι εγώ ένας μικρός κρίκος
εκφρασμένος απ' το το δίδυμο δεντρό της ζωής
αρχίζω ν' αντιλαμβάνομαι το θαύμα της γένεσης
πως εκπορεύεται από μια διάνοια
πέρα και έξω από όλα τα σύμπαντα
και τους παράλληλους κόσμους
και είναι αυτό τόσο μακρινό μα τόσο..κοντά
[/color][/font]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
