| |
Έκανα ότι μπορούσα,
Πάντα προσπαθούσα,
Ήθελα κάθε μέρα να σε βλέπω να γελάς.
Την ζωή μου δε κοιτούσα,
Στιγμές μόνο λαχταρούσα,
Που στην αγκαλιά σου εσυ θα με κρατάς.
Μα τώρα μέσα μου ματώνω,
Το “είναι” μου σ’ένα “γειά” σκοτώνω.
Παίρνω τα πράγματα μου,φεύγω μακριά,
Όλα τα κατέστρεψες, έγινες φωτιά.
Τώρα ήρθε η ώρα για να φύγω,
Την ζωή μου δεν αφήνω στο λίγο,
Δε χωράνε άλλα ψέματα και διαπραγματεύσεις.
Τώρα ήρθε η ώρα να σε αφήσω,
Αντί για γέφυρες, τοίχους θα χτίσω,
Το θύμα δεν θα γίνω στις δικές σου υποθέσεις.
Είχα διάθεση να υπομένω,
Έμαθα στα ουσιώδη να μένω,
Πίστευα ο χρόνος πως θα σε αλλάξει.
Μα έγινες η αφορμή,
Για να αλλάξω διαδρομή,
Ο χαρακτήρας σου κατάφερε να με ρημάξει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
