Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131810 Τραγούδια, 269691 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Και βρεθηκα στη γη
 Η μεγαλυτερη θυσια της αγαπης ειναι να μενεις για παντα φιλος της
 
Καθομαι σε μια ακρη του γκρεμου

Τωρα που τα χρωματα του ηλιου παιζουν με τα συννεφα και χρωματα γεμιζει ο ουρανος.



Απο μικρος μου αρεσαν τα συννεφα.....

Τα ασπρα αυτα συννεφα που χρωμα παιρναν απο το φως του ηλιου οταν μας χαιρετα

Τα πρωτα κοκκινα να σε ζεσταινουν και αργοτερα πορτοκαλι να σου θυμιζουν μια μεγαλη αγαπη....


Καθομαι καθε απογευμα εκει στην ακρη του γκρεμου να τα κοιτω.

Θυμημηθηκα εσενα που καποτε μου εμαθες να πετω

Τοτε που με εμαθες μαζι σου να πετω στα συννεφα

Τοτε που σκαρφαλωνα ψηλα για να σε δω

Να σε βλεπω να χαμογελας κα εμενα εγω να γραφω πανω με το δαχτυλο σαγαπω...


Μου τοχες πει θυμαμαι ....μη δενεσαι μαζι μου.....

Εγω ομως εμαθα πως ειναι η ζωη στα συννεφα μαζι σου....


Εσυ ξανθια με τα μελί σου ματια οτι κοιτουσες σαν ψευτικο φαινοτανε μπρος στην ομορφια σου....


Κιεγω απλα να κρεμομαι για ενα φιλι απο τα χειλη σου....


Υπαρχουν και οι στιγμες που τα δακρυα ειναι απο ευτυχια....


Ταξιδια με εκανες πολλα .....

Εγω πιασμενος απο τα μακρυα μαλλια σου να τα φιλω και να ταξιδευω....

Αιχμαλωτος στα ματια σου μεσα να τριγυρναω

Να βλεπω μια ζωη πλασμενη απο συννεφα...


Μοίραζες στην πλαση καθε πρωι αρωματα απο αγριολουλουδα....

Και το απογευμα μαζευες σαν το σταχυ τις ηλιαχτιδες του ηλιου αγκαλια ,

και ολες μαζι φωτιζαν με χρωματα αγγελικα το προσωπο σου.

Η θαλασσα εβαφε με μπλε σκιες τα βλεφαρα σου και ο ηλιος που επεφτε το σουρουπο εδινε το ροζ στα μαγουλα σου....


Δεν ησουν απλα ομορφη......Ησουν μαγικη....


Ειμαι ακομα στο γκρεμο και σε κοιταω......

Γιατι με αφησες καρδια μου σε τουτο το βουβο μερος....


Ψιχαλιζει......

Ισως να περνας παλι απο πανω μου....

Μοιραζεις παλι αρωματα τουτο το απογευμα στην πλαση...το αισθανομαι


Θυμαμαι τοτε που με πηρες αγκαλια πως μοσχοβολουσε το κορμακι σου
Ετσι μοσχοβολουν τα παντα γυρω .....


Σιγουρα εισαι εδω...


Περνας απο κοντα μου....

Απλωνω το χερι και περπατω στην ακρη....

Νομιζω οτι θα με αγκαλιασεις......

Κανω ενα ακομη βημα.......

Και ομως πεφτω.....γιατι δεν με πηρες παλι αγκαλια!!!

Ισως γιατι εσυ ησουν μονο ενα περαστικο απο τη ζωη μου ονειρο....


Τρεχουν τα δακρυα μου που δεν με σαγκαλιασες.....

Ερχεται το φεγγαρι, σκουπιζει τα δακρυα μου η πανσεληνος με παιρνει αγκαλια και με βαζει πανω της να σε κοιτω


Εισαι με καποιον που σε κοιτα οπως εγω......

Ετουτος σαγαπαει.

Τουλαχιστον σε βλεπω απο μακρυα να ταξιδευεις αυτον που αγαπας πραγματικα.


Νασαι καλα καρδια μου.....



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
likos_tis_stepas
09-04-2013 @ 10:01
Τ Ε Λ Ε Ι Ο... Κατάθεση ψυχής...
Ναταλία...
09-04-2013 @ 13:18
Φανταστικό υπέροχο ::yes.:: ::yes.:: ::theos.::
Marios Nk
09-04-2013 @ 16:07

Απο μικρος μου αρεσαν τα συννεφα.....

Τα ασπρα αυτα συννεφα που χρωμα παιρναν απο το φως του ηλιου οταν μας χαιρετα

Τα πρωτα κοκκινα να σε ζεσταινουν και αργοτερα πορτοκαλι να σου θυμιζουν μια μεγαλη αγαπη....!!!!!!!!!!!!!!!!!1






Πανέμορφο!

::up.:: ::up.:: ::up.::
Μαυρομαντηλού
09-04-2013 @ 18:33
ΝΑ' ΝΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΚΑΛΑ,
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΕΣΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ
ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ
ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΠΑΛΙΑ ΠΟΥ ΗΣΟΥΝ ΜΑΖΙ ΤΗΣ.

ΝΑ ΤΗ ΘΥΜΑΣΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΣ,
ΒΡΕ ΤΙ ΕΧΑΝΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΙΧΑ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

::wink.:: ::yes.:: ::kiss.::
antixaso
10-04-2013 @ 00:44
Μαυρομαντηλου μου σε ευχαριστω για το κουραγιο που προσπαθεις να μου δωσεις μα οταν εχεις μια μεγαλη αγαπη σου διπλα ,ποτε δεν χανεις τιποτα..κερδιζεις.

Εγω οταν την εχω διπλα μου δεν θυμαμαι και δεν λεω τιποτα παρα μονο το ονομα της....

Και λεω το ονομα της ξερεις γιατι????

Για να μην την φερω στη δυσκολη θεση να της λεω συνεχεια σαγαπω και ασθανθεται ασχημα.....

Ετσι ειναι η αγαπη.....δεν περιμενεις να αγαπηθεις και ας αγαπας!!!

Αυτη ειναι και η θυσια της αγαπης....Να αγαπας χωρις να περιμενεις οτι ποτε θα αγαπηθεις και με ενα χαδι της ή ενα χαμογελό της να ζεις μια ευτυχια που εκεινη
συντομα ξερεις θα τη βρει αλλου.....

Ζεις-Ζω προσωρινα μια ευτυχια που δεν μου ανηκε ποτε!!!!!

Καταδικασμενος ομως να την αγαπω και να μην προσμενω τιποτα.....

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο